35 അന്തിയോടായവോളെ ഉടയാ ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്ത്, “ഇവ്വിടം ആരും നാത്താൻ താൻ; ഇപ്പണെ അന്തീം ആയേയ;
ഓകന്നാനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതിയെ കേട്ടാലെ ഏശു അങ്കവുട്ടു വള്ളത്തിൽ ഓറി ആരും നാത്തെ ഒരു ഇടത്തുക്ക് തൻബാട്ടുക്ക് പോയെ; മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ടാലെ പട്ടണങ്കാടെ വുട്ട് കരേകമെ നടന്ത് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടൊൺ, “അവറളെ മേപ്പേക്ക് ഇടയൻ നാത്തെ ആടുമാതിരി ഇരുക്കിനെ” ഒൺ നിനച്ച് അവറകാക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായെ. പിന്നെ അവറളെ പലെ കാരിയങ്കാടാം പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
അതുനാലെ ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ ഊരിലും കൂറായും പോയ് എന്തൊണ്ണാലും തീൻ തണ്ണിയെ വായ്ങ്കി തിൻബേക്ക് ചേരളെ കടത്തിവുട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.