9 പിന്നെ “നിൻ പേര് എന്തനേത്ത്” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. അത്തുക്ക്, “എൻ പേര് ലെക്കിയോൻ; എങ്കനേ കനേം വേരാതാൻ ഒള്ളത്.
പിന്നെ അത് പോയോൺ തന്നക്കാട്ടി കുറുപ്പു കെട്ടെ വോറേ ഏളു മുനികാടകൂടി കൂട്ടി കുടക്കിനെ; അതുകാടും വന്ത് ഇരുക്കിനവോളെ അം മനിശൻ പിശപ്പ് മിന്നേലെ പിശപ്പക്കാട്ടി കുറുപ്പു കെട്ടതായോകും; ഇം കുറുപ്പു കെട്ടെ വർളാട്ടുക്കും അകനതാനാകും.
ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാൽ ഉതവീക്ക് കേണു കേട്ടാ, അവൻ ആയിരമായിരം തൂതരുകാടെ എനക്കുചൂട്ടി കടത്തി വുടുക്കും ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിലാത്തതീ?
എങ്കളെ ഇങ്കുനുൺ ഏടേക്കും മുടുക്കി വുടാതേൻ” ഒൺ കെഞ്ചി കെഞ്ചി കേട്ടെ.
അവറെ ഏശുവുകാക്ക് വന്തവോളെ മുനികാട് പുടിച്ചിരുന്താ തുണിമണികാടെ ഇട്ട് നല്ലപുത്തീൽ ഇരുക്കിനതെ കണ്ട് അരണ്ട് പറന്തേയെ.
“ചുത്തം കെട്ടെ മുനിയേ, ഇം മനിശനെ വുട്ടുപോ” ഒൺ ഏശു മിന്നുക്കേ ചൊല്ലിയനാലതാൻ ഇകനയവൻ കുരവുട്ടത്.
മുനി പുടിച്ചാകാക്ക് ഏശു, “നിൻ പേര് എന്തനേത്ത്” ഒൺ കേട്ടെ; കനേം പേയ് പിശാശുകാട് അവനേത്തിൽ ഇരുന്തനാലെ “ലെക്കിയോൻ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.