6 ഏശു വന്തതെ തുലേൽ നുണ്ണേ അവൻ കണ്ടനാലെ ഏശുവുകാക്ക് ഓടിവന്ത് കാലെ പുടിച്ച് കുമിടെ വായ്ങ്കെ.
അവൻ ചരിയാനതാ കതറി കോന്ത് കല്ലയെടുത്തു ഉടയാളമേ അടിച്ച് കായപ്പെടുത്തി, റാവും പകലുമൊൺനാതെ മലേലും ചാവർപ്പതീലുമേ കിടന്തലഞ്ചു നടക്കുമെ.
അവൻ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “വലിയവനാനെ തെയ്വ മകൻ ഏശുവേ, എനക്കും നിനക്കും മത്തും എന്തൻ കാരിയം? തെയ്വമെ നിനച്ച് എന്നെ അലക്കശ്ശിക്ക വയ്യാതേൻ?” ഒൺ കെഞ്ചി കേട്ടെ.
“നീ തെയ്വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു” ഒൺ ചൊല്ലികിടന്ത് മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ മുനികാട് കതറി കൂവി വുട്ടുപോയെ. അവൻ തെയ്വത്തിലെ കിരിശ്ത്തു താൻ ഒൺ മുനികാട്ടുക്ക് തിക്കിനൊള്ളനാലെ കുരവുടുവകൂടി വുടാതെ അവറളെ മുടുക്കി വുട്ടെ.
അവെ പവുലോശുക്കും എങ്കാക്കും പുറകോടേ വന്ത്, “മീതിരുക്കിനെ എല്ലാ തേവാതികാട്ടുക്കും വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ വേലേ ചെയ്യിനവേരാതാൻ ചേരെ. രച്ചേ നേടിളെ വശിയതാൻ വുളിച്ച് ചൊന്നത്” ഒൺ വലിയെ വായിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വം ഒരാമട്ടും താൻ ഒൺ നീ നമ്പിനതീ? ഇല്ലേയ്; ചാവറുകാടും അകനയേതാൻ നമ്പുകേം നടിയ്ങ്കി പേടിക്കേം ചെയ്യിനെ.