38 അകനെ അവറെ എകൂതര് പള്ളീലെ മൂപ്പൻ കൂരേക്ക് പോയവോളെ അങ്ക് കോത്തേം കുലവേം താൻ നുണ്ണത്.
എങ്കെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കുശലെ ഊതിയെ, നിങ്കെ ആടിയതില്ലെ; എങ്കെ പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തെ, നിങ്കെ കോന്തതില്ലെ; ഇകനെ ചന്തേലിരുന്ത് അക്കുമിക്കും വുളിച്ച് ചൊന്നെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലതാൻ അവറെ.
ഏശു ഇകനെ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ എകൂതാ പള്ളീലെ മൂപ്പനാനെ ഒരാ വന്തു അവനെ കുമിടെ വായ്ങ്കി, “എൻ മകെ ഇപ്പെ നാത്തെ; നീ വന്തു അവളേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചാ അവേക്ക് ഉശിരു കിടയ്ക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറളും മത്തും ഏശു ആത്തോരത്തിൽ ഇരുന്തവോളെ, അങ്കിളെ എകൂതാ പള്ളീലെ മൂപ്പൻ ആയിരോശ് ഏശുവുക്ക് മില്ലോട് വന്തോൺ കാലുക്കു ബൂന്ത്,
ഏശു കൂരയകത്തിൽ ഓറിയതും, “ഇം കോത്തേം കുലവേം എന്തുക്കിനേ? ഇം പുള്ളെ ചത്തതില്ലെ ഉറങ്കിനത് മട്ടുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പത്തിരോശ് എന്തി അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ; ഓപ്പാവിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ പത്തിരോശെ അവറെ മാളികേലെ ചിത്താറേക്ക് കൂട്ടി എടുത്തുപോയെ; അന്നേരം ചിത്താറേൽ വന്തിരുന്തെ തൂക്കാലിച്ചിയാനെ പെണ്ണാ തവീതാവ് ഉശിരോടെ ഇരുന്തവോളെ തങ്കാക്ക് തച്ചു കൊടുത്തെ തുണിയെ കാട്ടി പത്തിരോശുക്ക് ചുത്തും നുൺ പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തെ.