33 അന്നേരം ഉടയാ ഉടമ്പുക്കായതെ കണ്ടെ പെൺമ്പുള്ളെ പേടിച്ചരണ്ട് ഏശു കാലുക്കു നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് അങ്ക് നടന്തെ ചത്തിയമെ വെളിയേത്തിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട്, “ചെൻ ആര്? കാത്തും അലേം കൂടി ചെൻ ചൊല്ലെ കോക്കിനെ” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ.
അപ്പണും ഏശു തന്നേത്തിൽ തൊട്ടതാര് ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടാകേക്കുചൂട്ടി ചുത്താം നോയ്ക്കികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
ഏശു അവേകാക്ക്, “മകളേ, നീ നമ്പിയനാലെ നിനക്ക് ചുകമെ കിടച്ചിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നോയ്മാറി നല്ലാ നിമതിയാ പിശേൻ.”
അവൻ കരുത്താവിലെ തൂതനെ കണ്ടവോളെ പേടിച്ച് വെരുണ്ടു പറന്തേയെ.
അവെ അതെ കേട്ട് അരണ്ട്, “ഇത് എന്തൻ വണക്കം” ഒൺ അരിശുകപ്പട്ടെ.
താൻ ചെയ്യത് മറച്ച് വയ്പ്പേക്ക് കൂടാത്ത് ഒൺ പെൺമ്പുള്ളേക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായവോളയേ അവെ തറുതറുത്ത് ഏശുവുക്ക് മില്ലോട് വന്ത് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് താൻ എന്തുക്ക് ഏശുവെ തൊട്ടതൊണ്ണും തൊട്ടവോളയേ തനക്ക് ചുകം കിടച്ചതാം അവെ എല്ലാരുക്കും മില്ലോട് വെളിവായ്ക്കെ.