30 അന്നേരമേ ഉടയായേത്തിൽ നുൺ ചക്കിതി പുറപ്പട്ടേയെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും അത്തിനാരം ആൾ കന്നേൽ തിരുമ്പിയോൺ നുണ്ണാലെ “എന്നെ തൊട്ടത് ആര്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.
ശിശിയര് ഏശുവുകാക്ക്, “ഇത്തിനാരംവേരാ നിന്നെ ഇട്ട് നെശിക്കിനത്തിൽ ഇകനെ കേട്ടാ എങ്കെ എന്തെ ചൊൽളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒരുനാ ഏശു തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ കെലീലേലും എകൂതിയാവിലും ചുത്തുകോട്ടിലുമിരുക്കിനെ എല്ലാ കൂറാ നുണ്ണും എരുശലേമിലിരുന്തും വന്തെ പരീശരും മതപണ്ടിതരും അങ്ക് ഇരുന്തെ. നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്കൊള്ളെ കരുത്താവിലെ ചക്കിതി അവനേത്തിലൊണ്ടായെ.
ചുകമാക്കേക്കൊള്ളെ ചക്കിതി അവനേത്തിൽ നുൺ പുറപ്പെട്ട് എല്ലാരും ചുകമായതുനാലെ മാനടവൻ അവനെ തൊടുവെ പാടുവെട്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഇല്ലെ, എന്ന ഒരാ തൊട്ടെ; എന്നേത്തിൽ നുൺ ചക്കിതി പുറപ്പെട്ട് പോയെ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിലൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.