9 പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.
ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലി നുറുത്തിയെ, “കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ കേട്ട് പടിച്ചോനിൻ.
തൊപ്പനേരമോഞ്ച് ഏശു തൻബാട്ടിൽ ഇരുന്തവോളെ ഉടയാകാൽ ഇരുന്തവേരായിൽ നുൺ ചിലവേരാ ശിശിയരുകാടെ കൂട്ടിയെടുത്ത് വന്താലെ, “നീ കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയതെന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
“ഒരു വിതകാറൻ വിതയ്പ്പേക്ക് പുറപ്പട്ട് പോയെ.
ഒണ്ണാ വോറേ ചിലെ മണികാട് നല്ലെ മണ്ണുക്ക് ബൂന്തതുനാലെ അത് വന്ത് കനേകമാ വിളഞ്ച് മുപ്പതും അറുവതും നൂറുമായെ.”
അതുനാലെ നിങ്കെ എകനെ കോക്കിനതൊൺ നിനച്ച് ചൂതാനമാ ഇരുന്തോകോണും. ഒള്ളാക്ക് കൊടുക്കും; നാത്തവനുക്കോ അവനുക്ക് ഒള്ളതൊൺ നിനയ്ക്കിനതകൂടി തെയ്വം എടുത്തൊറിഞ്ചാകും.”
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവൻ ഇരണ്ടാമതും ചാകാത്ത്.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ എന്തനേത്തൊൺ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തിലെ തോട്ടത്തിലെ ഉശിരൊള്ളെ മരത്തിലെ കനിയെ തിൻബേക്ക് കൊടുക്കും.”
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നത് എന്തനേത്തൊൺ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നത് എന്തൊൺ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുക്ക് ചൊന്നതെ എന്തൊൺ മനശൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ.