27 അതോഞ്ചതും അവൻ വോറേ കാരിയത്തുക്കു മണ്ടിയേയെ; ചിലനാ ഓഞ്ചതും കിളകാറനോടെ ഉതവി നാതയേ വിത്ത് മുളച്ച്,
ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വരാച്ചമെ ചൊല്ലി ഇനീമൊരു കതേ കോളിൻ, ഒരു കിളകാറൻ ഉടയാ ഉശത്തിൽ വിത്തെ കിളച്ചെ.
പൂമി തൻബാട്ടിലേ വിളയെ വയ്ക്കിനെ; മുതെ മുതയേ കൂമ്പു എടുക്കും പിന്നെ കതിരും കടശീൽ കതിര് കുലെ നുറേ നെൽ മണീമാനെ.
ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ നമ്പിക്കെ പെരികി പെരികി വരിനത്തിലും നിങ്കളിലെ ആത്തിരം അക്കുമിക്കും വളന്തു വരിനത്തിലും നിങ്കളെ നിനച്ച് തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്ക് എങ്കെ കടപ്പട്ടിരുക്കിനെ. അത് നല്ലതുതാൻ.
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഇരക്കത്തിലും അറിവിലും വളന്തു വരിൻ. അവനുക്ക് ഇപ്പണും എപ്പണും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തംതാൻ. ആമേൻ.