24 നിങ്കെ കോക്കിനത് എന്തനേത്തൊൺ നിങ്കെ അറിഞ്ചോകോണും; നിങ്കെ ഏളെ അളവ് വച്ച് അളക്കിനതോ അതേ അളവിൽ വച്ച് നിങ്കാക്കും അളന്ത് കിടയ്ക്കും; ഒണ്ണാ നിങ്കെ കൊടുക്കിനത്തിലും കനേകമായ് തെയ്വം നിങ്കാക്ക് തരും.
നിങ്കെ വോറെ വേരാളെ എകനെ വിതിക്കിനതോ അകനയേ തെയ്വം നിങ്കളാം വിതിക്കും; നിങ്കെ ഏളെ അളവ് വച്ച് അളക്കിനതോ അതേ അളവിൽ വച്ച് നിങ്കാക്കും അളന്ത് കിടയ്ക്കും.
അന്നേരമേ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയതും, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ, ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒൺ കുരവുട്ടെ ചത്തം കേട്ടെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ എകനെ കോക്കിനതൊൺ നിനച്ച് ചൂതാനമാ ഇരുന്തോകോണും. ഒള്ളാക്ക് കൊടുക്കും; നാത്തവനുക്കോ അവനുക്ക് ഒള്ളതൊൺ നിനയ്ക്കിനതകൂടി തെയ്വം എടുത്തൊറിഞ്ചാകും.”
ഇം ആട്ടുകൊട്ടിലിൽ പടാത്തെ വോറേ ആടുകാടും എനക്കൊളെള; അതുകാടാം ഏൻ കൂട്ടി കുടക്കിളതാൻ; അതുകാടും എൻ ഒച്ചെ കോക്കും; അകനെ ഒരു ആട്ടുകൂട്ടമും ഒരു ഇടയനും ആകും.
എൻ ആടുകാട് എൻ ചത്തമെ കോക്കിനെ; എനക്ക് അതുകാടെ തിക്കിനൊള്ളെ; അതുകാട് എനക്ക് പുറകോടേം വരിനെ.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ചത്തവേരാ തെയ്വ മകനിലെ ചത്തമെ കോക്കുകേം കേട്ടവേരാ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനെ കാലം വരും; ഇപ്പെ വന്തുമിരുക്കിനെ.
അങ്കിളവേരാ തെശലോനിക്കാവിലവേരാളക്കാട്ടിലും പവുലോശ് ചൊൽമതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവേരാതാൻ. അവറെ കുറുപ്പാ തെയ്വ വശനമെ കേട്ടും പവുലോശ് ചൊൽമത് ചരിതാനീ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് ഒവ്വൊരുനായും തെയ്വ വശനമെ നന്തീം പടിയ്ക്കുമെ.
ഇതെ നിനച്ചോനിൻ, ഒരുത്തിനേ വിതയ്ക്കിനവൻ ഒരുത്തിനേ താൻ അറുക്കും; കനേകം വിതയ്ക്കിനവൻ അറുക്കും.
അതുനാലെ എപ്പനൊണ്ണാലും തവറി പോകാതിരുക്കേക്ക് നങ്കെ കേട്ടതെ കെവുനമാ വച്ചിരുക്കോണും.
ഇപ്പെ പുറന്തെ പുള്ളകാടുവോലെ പുതുവൻ പിശപ്പിൽ വളറുകേക്കുചൂട്ടി തെയ്വ വശനമെന്നെ മായം നാത്തെ പാലെ കുടിപ്പേക്ക് ആശെ വയ്യിൻ.
പിരിയമാനവേരാളേ, നരി പലകപ്പാട്ടുകാറാ ഇപ്പണേ ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ. തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവ് ഒണ്ടൊൺ ചൊന്നെ എല്ലാരാം നമ്പാതേൻ. അവറളിൽ ഇരുക്കിനെ ആത്തുമാവ് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതോ അല്ലയോ ഒൺ ചോതനെ ചെയ് കണ്ടു പുടിച്ചോകോണും.