16 പാറേക്ക് മീത്തോളെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുവോലതാൻ ചിലവേരാ തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനത്; തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനത്തിലേ പിരിയമാ ചങ്കിൽ ഏത്തെടുത്തോകും.
ചിലതുകാട് പാറേക്ക് മീത്തോളെ മണ്ണുക്ക് ബൂന്തെ; ആശമാ മൺ നാപ്പോയനാലെ അത് വെള്ളനമായേ മുളച്ച് വന്തു.
വശിയരുകിൽ ബൂന്തെ വിത്തുവോലതാൻ ചിലവേരാ തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനത്. ചിലവേരാ വശനമെ കേട്ട് ഇതയത്തിൽ വച്ചാലും തൊപ്പനൊൺ മുനികാട് വന്ത് തെയ്വ വശനമെ ഇതയത്തിൽ നുൺ എടുത്തൊറിയും.
ഒണ്ണാ വശനമെ കോക്കിനവോളെ കവുനമാ ഏത്തെടാതിരുക്കിനനാലെ നെരുക്കമോ തണ്ടനയോ അടഞ്ചാ തെയ്വ വശനമെ വീയ് ഒറിഞ്ചാനെ.
എന്തൊണ്ണാ ഓകന്നാൻ നീതിയെ ചെയ്യിനവനൊണ്ണും ചുത്തമാനവനൊണ്ണും കെരോതാവുക്കു തിക്കിലൊണ്ടായനാലെ ഓകന്നാനെ പേടിയായും ഇരുന്തെ; അകനെ ഓകന്നാൻ ചൊല്ലെ കേട്ട് അരണ്ട് ഇരുന്തപ്പണും അവനെ കെവുനമായ് നോയ്ക്ക് പിരിയമാ കേട്ട് ഇരുന്തെ.
പാറേക്ക് മീത്തോളെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാട് എന്നത്, തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനവോളെ പിരിയമാ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒണ്ണാ വേര് നാത്തനാലെ കൊഞ്ചെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും നമ്പുകേം ചോതനകാട് വരിനവോളെ ബൂന്തോനവേരാളും താൻ.
നുൺ കത്തുമെ വിളക്കുവോലതാൻ ഓകന്നാൻ; നിങ്കളും കൊഞ്ചെ നാളേക്ക് അവനിലെ വെളിച്ചത്തിൽ പിരിയമടേകേക്ക് ആശിച്ചെ.
അക്കിരിപ്പാ രാശാവ് പവുലോശുകാക്ക്, “കൊഞ്ചനേരം കൊണ്ട് എന്നെ കിരിശ്ത്തിയാനിയാക്കാമൊൺ നീ നിനയ്ക്കിനതീ?”
ശീമോനും ഏശുവെ നമ്പി രാടിപിരാടി പിലിപ്പോശുകാൽ ചേന്ത് നുണ്ണെ; അങ്ക് നടന്തെ വലിയെ വലിയെ അടകാളമെ കണ്ടാലെ അവൻ അരിശുകപ്പട്ടെ.