20 പിന്നെ അവറെ കൂരേക്ക് പോയവോളെ മാനടവൻ അവൻകാക്കു വന്തനാലെ തീൻ തണ്ണീ കുടിപ്പകൂടി നേരം കിടയാപ്പോയെ.
ഒണ്ണാ അവൻ പോയവശീൽ ഉടയാക്ക് കിടച്ചെ ചുകമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ; അതുനാലെ ഏശുവുക്ക് പുറത്തിൽ ഉറങ്കി നടപ്പേക്ക് കൂടാതെ ആൾ നാത്താനേ ഇരുന്തെ; അപ്പണും എല്ലാ ഇടത്തിൽ നുണ്ണും ആൾകെ വരുമെ.
ചിലനാ ഓഞ്ച് ഏശു കവർന്നകൂം ഒണ്ണെ ഇടത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്തെ; ഇം ചേതി കൂറാ ഒത്തേ വെളിവായെ.
ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാ ഇശ്ക്കരിയോത്ത് ചേരതാൻ.
ഏശു ശിശിയരും മത്തും കെലീലാ തേക്കത്തുകാൽ വന്തെ; അന്നേരം വലിയെ ഒരു ആൾ കൂട്ടം കെലീലേൽ നുണ്ണും എകൂതിയാവിൽ നുണ്ണും
അനേമാളെ ചുകമായ്ക്കനാലെ നോയാളികയെല്ലാം ഏശുവെ തൊട്ട് ചുകമാകേക്ക് വന്തെ. അവറെ അവനെ നെശിക്കാകാതിരുപ്പച്ചൂട്ടി “വള്ളമെ ഒരുക്കി നുറുത്തിൻ” ഒൺ ഏശു ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയെ.
കനേമാൾ വന്തും പോയുമിരുന്തനാലെ അവറാത്തുക്കു തീൻ തണ്ണീ കുടിപ്പകൂടി നേരം കിടച്ചതില്ലെ; അത്തുക്ക് ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “നിങ്കെ വരിൻ നങ്കെ ആരും നാത്താൻ പോയ് ഇരുന്ത് തപ്പാറിളെ.”
അവറളെ വുട്ടോൺ ഏശു കൂരേൽ വന്തതും ശിശിയര് പുറകോടേ വന്താലെ “എതിരേം കതയവോലെ മറവാ ചൊല്ലിയത് എന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
കൂരേൽ വന്തവോളെ വോറാരും നാപ്പോയെ തന്നിക്കാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “എങ്കനാലെ അതു നടകാപ്പോയതെന്ത്?” ഒൺ കോളാരാ കേട്ടെ.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാടും മത്തും മലേൽ നുൺ ഉറങ്കി തളമാനെ ഇടത്തിൽ വന്തു നുണ്ണെ; അവറെ കൂട്ടത്തിൽ എകൂതിയാ, എരുശലേം കടൽ കരേൽ ഒള്ളെ പട്ടണങ്കാടാനെ ശോര് ശീതോൻ ഒണ്ണാൻ നുണ്ണും വലിയെ ഒരു ആൾ കൂട്ടമും ഒണ്ടായെ.