7 “എന്ത്? തെയ്വ കുത്തമതാൻ ചെൻ ചൊന്നത് തെയ്വത്തുക്കല്ലാതെ പാപങ്കാടെ മന്നിപ്പേക്ക് ആരുക്ക് മുടിയും?”
അപ്പണേ വലിയെ പൂയാരി ഉടയാ തുണിയെ വലിച്ച് കിച്ച്, “ചെൻ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാച്ചെ; ഇനി ശാച്ചികളക്കൊണ്ട് നങ്കാക്ക് എന്തൻ തേവെ? നിങ്കളും ഇപ്പെ ചെൻ ചൊല്ലിയെ തെയ്വ കുത്തമെ കേട്ടേയതാനെ?
അമ്പോളെ മതപണ്ടിതരിൽ ചിലവേരാ ഇതെ കണ്ടാലെ, “ചെൻ തെയ്വ കുത്തമതാൻ ചൊന്നത്” ഒൺ മനശീൽ നിനച്ചെ.
ചെൻ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതെ നിങ്കെ കേട്ടേയതാനെ? നിങ്കാക്ക് എകനെ ഇരുക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടതും “ചെന്നെ കൊല്ലോണും” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് മതപണ്ടിതര് തങ്കളേ നിനച്ചത് എകനയൊണ്ണാ,
അവറെ നിനച്ചത് എന്തൊൺ ഏശുവുക്ക് വെളിവായതും, “നിങ്കെ എന്തുക്ക് ഇകനെ ഇതയത്തിൽ നിനയ്ക്കിനെ” ഒൺ ഏശു അവറകാൽ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് പരീശരും മതപണ്ടിതരും, “തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നെ ചെൻ ആര്? തെയ്വത്തുക്കല്ലാതെ പാപങ്കാടെ മന്നിപ്പേക്ക് വോറാരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ നിനച്ചിരുന്തെ.
അവൻ കൂട്ടത്തിൽ തിൻബേക്ക് ഇരുന്തവേരാ, “പാപമെ മന്നിക്കിനെ ചെൻ ആര്” ഒൺ തങ്കവാട്ടിലേ കേട്ടെ.
“ഇതുനാലെ ഒണ്ണുമില്ലെ എങ്കെ നിന്നെ കല്ലെ ഒറീനത്, ഒണ്ണാ നീ ഒരു പുശു മനിശനായിരുക്കയിലേ നിന്നമേ തെയ്വമൊൺ അവകാശപ്പട്ട് തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നതുനാലതാൻ” ഒൺ എകൂതരുകാട് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അകനയൊണ്ണാ തകപ്പൻ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ എന്നെ ‘ഏൻ തെയ്വ മകൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ നീ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നെ ഒൺ ചൊല്ലി നിങ്കെ എന്നെ കുത്തമെ ചൊന്നതീ?