13 ഇതെ അവറളും തിരുമ്പി പോയോൺ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാകാൽ ചൊല്ലിയത്തുക്ക് അതാം അവറെ നമ്പിയതില്ലെ.
ഏശുവെ കണ്ടവോളെ അവറെ അവനെ കുമിടെ വായ്ങ്കെ. അവറളിൽ ചിലവേരാക്ക് അത് ഏശുതാൻ ഒൺ നമ്പുകേക്കായതില്ലെ.
അത്തുക്ക് പുറകോട് ശിശിയര് പതിനൊണ്ണാളും തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു അവറാത്തുക്കു മില്ലോട്ടുക്ക് വന്തെ. ഉശിരോറി എന്തി വന്തോഞ്ച് തന്നെ കണ്ടത് ചരിതാൻ ഒണ്ണതെ നമ്പാതെ ഇരുന്തനാലെ അവറകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ.
ഒണ്ണാ അബുറാകാം അവൻകാക്ക്, “മോശേം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊന്നതെ അവറെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ ഒരാ ഉശിരോറി പോയ് ചൊല്ലിയാലും അവറെ നമ്പാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ അം പെണ്ണാകാട് ചൊല്ലിയത് വിൺവാക്ക് ഒൺ തോണതുനാലെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് അതെ നമ്പിയതില്ലെ.
അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ പിരിയം കനത്ത് നമ്പുകേക്ക് കൂടാതെ തിക്കിമുട്ടലാ അരിശുകപ്പട്ട് നുണ്ണവോളെ “തിൻബേക്ക് എന്തൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ ഒള്ളതീ?” ഒൺ അവൻ അവറകാൽ കേട്ടെ.
അതുനാലെ ഇനിയോരു ശിശിയരുകാട്, “എങ്കെ കരുത്താവെ കണ്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ഒണ്ണാ അവൻ അവറകാൽ, “ഏനേ അവൻ കയ്കാട്ടിൽ ആണി അടിച്ചെ പാടെ കണ്ട് അത്തിൽ കയ്യെ ഇടുകേം അവൻ ഉടമ്പിലെ പാടിൽ തൊടുകേം ചെയ്യാതെ ഏൻ നമ്പാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ മുതെ കല്ലറകാൽ വന്തെ ഇനിയോരു ശിശിയനും കല്ലറയകത്തുക്ക് പോയെ; അവൻ അതെ കണ്ടു നമ്പിയെ.