30 ശിലുവേൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്താലെ നീ നിന്നമേ കാപ്പാത്ത്” ഒണ്ണെ.
അത്തോടെ കടന്തു പോമവേരാ ഏശുവെ വെക്കം കെടുത്തി ചൊല്ലി ഇകനെ കുരവുട്ടു തലയാട്ടികിടന്ത് മണ്ടിയേയെ, “അള്ളേ, അള്ളേ, നീ ഇം തെയ്വ ആലയമെ പൂച്ചോൺ മൂണുനാത്തേക്കൊള്ളേ ചെയ്യുമൊണ്ണില്ലേ ചൊല്ലിയത്,
അകനതാൻ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും അവനെ വെക്കം കെടുത്തി തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ, “ചെൻ വോറാളുകളെ കാപ്പാത്തിയെ; അപ്പെ ഉടയാളമേ കാപ്പാത്തുകേക്ക് മുടീനതില്ലെ.