25 പിലച്ചേക്ക് ഒമ്പതു മണീക്ക് താൻ അവറെ ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചത്.
ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ തേശം ബൂറാ ചരിയാനെ ഇരുട്ടായെ; അത് മൂണുമണി നേരം വരേക്ക് നുണ്ണെ.
ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ തേശം ബൂറാ ചരിയാനെ ഇരുട്ടായെ; അത് മൂണുമണി വരേക്ക് നുണ്ണെ.
മൂണുമണീക്ക് ഏശു “എൻ തെയ്വമേ, എൻ തെയ്വമേ, നീ എന്നെ കയ്വുട്ടാച്ചതെന്ത്” ഒൺ പൊരുളാനെ “ഏലോയി, ഏലോയി ലമ്മാ ശബക്കത്താനി” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ പെയ്ത് വന്ത് ഇരുട്ടായാലെ മൂണുമണി നേരം വരേക്ക് തേശം ബൂറാ ഇരുട്ടു നുറഞ്ചും തെയ്വ ആലയത്തിൽ തൂയ്ക്കിട്ടിരുന്തെ തിരച്ചീലെ നടുവയെ കിഞ്ച് ഇരണ്ട് പങ്കായെ.
അന്നേരം വന്ത് പെശകാവിലെ ഒരുക്കനാളും മത്തിയാനെ നേരമും താൻ. അന്നേരം പീലാത്തോശ് എകൂതരുകാൽ, “ഇതി, നിങ്കെ രാശാവ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനവോലെ ചേരെ നെൽ തണ്ണിയെ കുടിച്ചാപ്പിലയല്ല; ഇപ്പെ പിലച്ചേക്ക് ഒമ്പതു മണി ആയതാനൊണ്ട് അന്നേരം ആരുനേ നെൽ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനത്.