12 “എകൂതാ രാശാവൊൺ നിങ്കെ ചൊന്നെ ചെന്നെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ” ഒൺ പീലാത്തോശ് പിന്നേം കേട്ടെ.
“ശീയോൻ പട്ടണത്തുകാക്ക്, നോക്ക്, ഇതെ നിൻ രാശാവ് നിൻ കിട്ടേക്ക് വരിനെ. അവൻ എളിമയായ് വരിനെ. അവൻ ഏരുവേക്കു മീത്തോടേ, ഏരുവെ കുഞ്ചീക്ക് മീത്തോടേ ഓറി വരിനെ ഒൺ ചൊല്ലിൻ”
ബറബാശെ വുട്ടു തരോണുമൊൺ ചൊൽവച്ചൂട്ടി മാനടവനയെല്ലാം വലിയെ പൂയാരിയേര് കങ്കണംകെട്ടിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ അവനെ ശിലുവേൽ തറേ ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
“ഇം മനിശൻ എങ്കെ ചാതികാടെ മൊത്തമാ വശീവുട്ട് മാത്തിനെ. അവൻ കയിശരുക്ക് കരമെ കൊടുക്കിനത്തുക്ക് എതിരെ ചൊല്ലുകേം താൻ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ രാശാവാനെ ഒൺ ചൊൽകേം ചെയ്യിനതെ എങ്കെ കണ്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവറെ ഏശുവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊൽവെ തുടയ്ങ്കെ.
ഇശ്രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.