72 പുടീയൊൺ കോശി ഇരണ്ടാം വട്ടമും കൂവിയെ. കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലുമൊൺ ഏശു ചൊല്ലിയതെ നിനച്ചാലെ പത്തിരോശ് വരുത്തപ്പെട്ട് ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.
അത്തുക്ക് ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി ഇരണ്ടു വട്ടം കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണെ.
അത്തുക്ക്, “നീ ചൊന്നത് എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ പത്തിരോശ് പുറത്തോട്ടുക്ക് പോയവോളയേ കോശി കൂവിയെ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് “നിങ്കെ ചൊന്നാളെ ചത്തിയമാ എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ ഉടയാക്കേ ചാപ്പമെ ഇട്ടെ.
ഒണ്ണാ പത്തിരോശ്, “മനിശാ, നീ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ എനക്ക് വുളങ്കിനതില്ലെ.” അവൻ ചൊല്ലിയിരുന്തവോളയെ പെട്ടൊൺ കോശി കൂവിയെ.
പത്തിരോശ് നടു മുത്തത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിപ്പോയ് ചരിയാനത്തിൽ ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.
തെയ്വം തരിനെ കവലെ മനം തിരുപ്പി രച്ചേക്ക് കുടക്കിനെ. അതെ നിനച്ച് വരുത്തപ്പടിളതില്ലെ; ഇവ്വുലകത്തിലെ കവലെ എന്നത് ചാവെ വലിച്ച് വയ്ക്കിനെ.