62 അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏ, ഏൻതാൻ മനിശൻ മകൻ മീതിരുക്കിനവൻ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനതാം വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് മീത്തോട് വരിനതാം നിങ്കെ കാണും” ഒണ്ണെ.
അന്നേരം മനിശൻ മകനിലെ അടകാളം വാനത്തിൽ വെളിപ്പടും; അണ്ണേക്ക് പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതിയേരും മനിശൻ മകൻ വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടിൽ വൻ ചക്കിതിയോടേം തകത്തകെ വെട്ടമോടേം വരിനതെ കണ്ട് ഉടവൻ ചങ്കുക്കടിച്ച് കോത്തേം കുലവേമായ് നിക്കും.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഏ, നീ ചൊന്നത് ചരിതാൻ; ഇനിയിരുന്ത് മനിശൻ മകൻ വൻ ചക്കിതി ഒള്ളവനുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനതാം വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് മീത്തോട് വരിനതാം നിങ്കെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു റോമൻ നാട്ടുമന്നനുക്ക് മില്ലോട് നുണ്ണെ; “നീ എകൂതര്കാട് രാശാവീ?” ഒൺ നാട്ടുമന്നൻ കേട്ടെ; “അന്താൻ, നീ ചൊന്നതാൻ ചരി” ഒൺ ഏശു അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം മനിശനായ് വന്താ അതികാരമോടേം തകത്തകെ ഒൺ നിക്കിനെ വെളിച്ചമായും വാനത്തിൽ വരുനതെ കാണും.
പീലാത്തോശ് ഏശുവുകാൽ, “നീ എകൂതര്കാട് രാശാവീ?” ഒൺ കേട്ടെ. “അന്താൻ, നീ ചൊന്നത് ചരിതാൻ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.”
ഇകനെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയവോളെ തെയ്വം കരുത്താവാനെ ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്താച്ചെ. അവൻ പോയാലെ തെയ്വം ഇരുക്കിനത്തുക്കു വലത്തക്കോടേ പോയിളച്ചെ. ശിശിയര് എല്ലാ ഇടത്തും പോയി നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് മനിശൻ മകൻ വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ് അവൻകാക്ക്, “നീ എകൂതര്കാട് രാശാവീ?” ഒൺ കേട്ടെ. “അന്താൻ, നീ ചൊന്നതാൻ ചരി” ഒൺ ഏശു അത്തുക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വ മകിമേലെ തെളിച്ചമും അവൻ കുണത്തിലെ ഉരുവമും താൻ തെയ്വ മകൻ. അവൻ തെയ്വ ചക്കിതീലെ വശനത്താലെ ഉലകമെ ബൂറാ നിലെ നുറുത്തുകേം മനിശെ മാനടവൻകാടെ ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ ചുത്തമായ്ക്കോഞ്ച് മീത് തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.
നങ്കെ ഇം ചൊന്നത്തിലെ മുയ്ക്കമാനെ പൊരുൾ ഇന്താൻ, മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനവനാനെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്കൊളെള.
“അം കാലമോഞ്ച് ഇശ്രവേൽ മക്കകാട്ടുകാൽ ഏൻ ചെയ്കേക്ക് ഇരുക്കിനെ ഉടമ്പടി ഇന്താൻ, എൻ നീമങ്കാടെ വിളക്കമായ്ക്കി അവറെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ എളുതും; ഏൻ അവറെ തെയ്വമും അവറെ എൻ ആളുകേമായിരുക്കും.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ചക്കിതിയാം വെളിപ്പടുത്തലാം നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയത് കിശവി കതെ കേട്ടതുനാലെ നാത്തെ, അവൻ മകിമെ എങ്കെ കണ്ണാരെ കണ്ടതുനാലതാൻ.
ഇതി, അവൻ മഞ്ചീൽ ഓറി വരിനെ; എല്ലാരും അവനെ കാണും; അവനെ കുത്തി തൊളിച്ചവേരാകൂടി അവനെ കാണും; പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതികാടും അവൻനാലെ കേശും. അന്താൻ, ആമേൻ.
പിന്നെ ഏൻ വൻ വെള്ള കോയിമെ കട്ടിലാം അത്തിൽ ഒരാ ഇരുക്കിനതാം കണ്ടെ; അവനുക്ക് മില്ലോട് നുൺ വാനമും പൂമീം ഓടിമണ്ടിയേയെ; പിന്നെ അതുകാടെ കണ്ടതില്ലെ.