30 ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി ഇരണ്ടു വട്ടം കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണെ.
അത്തുക്ക് ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കൂര ഉടയാ വരുനത് അന്തിയോടോ നടുക്കൂർ ശാമത്തിലോ കോശി കൂവുനവോളയോ പിലച്ചേക്കോ ഒൺ തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “ആരെല്ലാം നിന്നെ തള്ളി ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊല്ലാത്ത്.”
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക് എടുത്തു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ചാവേക്കായാലും ഏൻ നിന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലാത്ത്.” അകനയേ ശിശിയരുകാട് മുച്ചൂടും ഏത്തു ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “പത്തിരോശേ, നിനക്ക് എന്നെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊന്നത്തുക്ക് മിന്നേ ഉണ്ണേക്കു കോശി കൂവാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ചത്തിയമാ നീ എനക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ വുടുക്കുമീ? ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണുവട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം അം പെൺമ്പുള്ളെ പത്തിരോശുകാൽ, “നീ ഇം മനിശൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ ഒരാതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ; അത്തുക്ക് അവൻ “ഏനില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ഉറപ്പാ നിക്കിനെ ഒൺ തോണവൻ ബൂശാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും.