21 തെയ്വ പുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അവൻ പുറകാതിരുന്തതായപ്പെ അവനുക്ക് നല്ലത്.”
അകനയായാ ഇകനയെല്ലാം നടക്കോണും ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്തുകാട് എകനെ നടമാകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒണ്ണാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് നടമാകിളത്തുക്കുതാൻ ഇതുകാടെല്ലാം നടന്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും ഏശുവെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടിയേയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “പന്നണ്ടുവേരാളിൽ ഒരാ, എൻ കൂട്ടത്തിൽ വട്ടെ പാത്തിരത്തിൽ കയ്യെ മുക്കിനാ താൻ.
അവറെ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു അപ്പമെ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി പിച്ചി അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തെ. “ഇതെ എടിൻ ഇത് എൻ ഉടമ്പുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ. ഒണ്ണാ തെയ്വ കാരിയം നടക്കോണുമൊൺതാനേ.”
മിന്നമേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതുവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം” ഒണ്ണെ.
പിന്നയവൻ അവറകാൽ, “എന്നചൊല്ലി മോശെ എളുതിയിരുക്കിനെ നായപുറമാണത്തിലും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ പൊത്തകത്തിലും ശങ്കീർത്തനെ പൊത്തകത്തിലും എളുതിതിയിരുക്കിനത് നടക്കിളതാൻ ഒണ്ണെ കാരിയം, ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തവോളയേ ചൊല്ലിയിരുന്തതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതോഞ്ച് എല്ലാം മുടിഞ്ചേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായാലെ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് നടമാകേക്കുചൂട്ടി, “എനക്ക് തണ്ണി തവിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവ്വാളിടത്തുക്ക് ചേരളിൽ ആരളെ നീ എടുത്തിരുക്കിനെ ഒൺ കാട്ടി തരോണും.”
തെയ്വം മിന്നേ നിനച്ച് കൂട്ടിയവോലെ നശരായൻ ഏശുവെ നിങ്കകാൽ തന്തെ; നിങ്കെ അവനെ നിച്ചനാത്തവേരാ കയ്യാരെ ശിലുവേൽ തറപ്പിച്ച് കൊണ്ണാച്ചെ.
നീ പട്ടമെ കൊടുത്തെ ഏശു ഒണ്ണെ നിൻ ചുത്തമാനെ പണ്ണക്കാറനുക്ക് വുറോതമായ് കെരോതാവും പൊന്തിയോശ് പീലാത്തോശും എകൂതരല്ലാത്തവേരാളും ഇശ്രവേലിലെ മനിശെ മാനടവനും ഇപ്പട്ടണത്തിൽ വച്ച് മൊത്തമാ കൂടിയെ.