20 അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “പന്നണ്ടുവേരാളിൽ ഒരാ, എൻ കൂട്ടത്തിൽ വട്ടെ പാത്തിരത്തിൽ കയ്യെ മുക്കിനാ താൻ.
അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “എൻ കൂട്ടത്തിൽ വട്ടെ പാത്തിരത്തിൽ കയ്യെ മുക്കിനാ താൻ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും.
ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.
ഇതകേട്ടതും അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കവലെ ആയോൺ, “അത് ഏനീ, ഏനീ” ഒൺ കേട്ടെ.
തെയ്വ പുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അവൻ പുറകാതിരുന്തതായപ്പെ അവനുക്ക് നല്ലത്.”
ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.
ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ ഒരു വലിയെ കൂട്ടം മാനടവൻകാട് അങ്ക് വന്തുചേന്തെ; പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഊതാതാൻ അവറളെ കൂട്ടി കുടത്തത്; അവൻ ഏശുവെ നൊത്തുകേക്കുചൂട്ടി മില്ലോട്ടുക്ക് വന്തെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ഇം അപ്പെ കശണമെ മുയ്ക്കി ആരുക്കു കൊടുക്കിനതോ അവൻതാൻ” ഒൺ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അം അപ്പെ കശണം മുയ്ക്കി ശീമോൻ ഇശ്ക്കരിയോത്താവ് മകനാനെ ഊതാശുക്ക് കൊടുത്തെ.
അവൻ ഇതെ ശീമോൻ ഇശ്ക്കരിയോത്താവിലെ മകനാനെ ഊതാശെചൊല്ലിതാൻ ചൊല്ലിയത്. ചെൻ പന്നണ്ടാളിൽ ഒരായായ് ഇരുന്തപ്പണും അവനെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്കൊള്ളായായിരുന്തെ.