17 അന്തിയായവോളെ പന്നണ്ട് ശിശിയരും മത്തും ഏശു അങ്ക് വന്തെ.
അം ശിശിയര് പട്ടണത്തുക്ക് പോയപ്പെ ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ കണ്ടെ. അവുടെ അവറെ പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്ക്കെ.
അവറെ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, ഏനും മത്തും തുണ്ണിരുക്കിനവേരാളിൽ ഒരാ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒണ്ണെ.
നേരമായവോളെ ഏശു അപ്പോശ്ത്തലരും മത്തും തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ.
ഏൻ നിങ്കളെ എല്ലാരപ്പത്തീമില്ലെ ഇതെ ചൊല്ലിയത്; ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തവേരാളെ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ ‘എൻ അപ്പമെ തിന്നവൻ എനക്ക് വുറോതമാ കുതികാലെ പൊയ്ക്കിരുക്കിനെ’ ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്ത് നടമാകേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.