16 അം ശിശിയര് പട്ടണത്തുക്ക് പോയപ്പെ ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ കണ്ടെ. അവുടെ അവറെ പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്ക്കെ.
അന്നേരം അവൻ നയമാ ഒരിയ്ക്കെ ഒരു വൻ മാളികെ കാട്ടി തരും; അങ്ക് നങ്കാക്കുചൂട്ടി പെശകായെ ഒരുക്കിൻ.”
അന്തിയായവോളെ പന്നണ്ട് ശിശിയരും മത്തും ഏശു അങ്ക് വന്തെ.
അവറെ പോയി ഏശു തങ്കകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ കണ്ടെ; അതുനാലെ അവുടെ അവറെ പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്ക്കെ.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “ഏൻ നിങ്കളെ പണെ പയ്യേം മാരാപ്പും ചെരുപ്പും നാതെ കടത്തിവുട്ടവോളെ എന്തൊണ്ണാലും കുറവ് നിങ്കാക്ക് ഒണ്ടായതീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ “ഒരു കുറവും ഒണ്ടായതില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അത് നടമാനവോളെ ഏൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ ഒൺ നിനയ്ക്കിളത്തുക്കുതാൻ ഏൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്. ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ഉണ്ടായിരുന്തെനാലെതാൻ ഏൻ ഇതെചൊല്ലി മിന്നേ ചൊല്ലാതിരുന്തത്.