35 കൂര ഉടയാ വരുനത് അന്തിയോടോ നടുക്കൂർ ശാമത്തിലോ കോശി കൂവുനവോളയോ പിലച്ചേക്കോ ഒൺ തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ.
തലക്കോശീൽ അവൻ തണ്ണി വശിയേ നടന്ത് ശിശിയരുകാൽ വന്തെ.
നിങ്കെ കരുത്താവു ഏളെ നാളിൽ വരുമൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ കവുനമായിരിൻ.
കളവാണി വരിനെ നേരം ഇന്നതൊൺ കൂരക്കാറനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായാ അവൻ അയന്തിരുക്കുകേം ഉടയാ കൂരയെ തുരക്കുകേക്ക് വുടാതിരുക്കുകേം ചെയ്യും ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അകനെ നിങ്കെ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ മനിശൻ മകൻ വരിനനാലെ നിങ്കളും എപ്പണും ഒരിയ്ങ്കി ഇരിൻ.
അതുനാലെ അം കാലം നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമായിരിൻ.
അതുനാലെ നിങ്കകാൽ ഏൻ ചൊന്നതമേ എല്ലാരുകാലും ചൊന്നെ, അയന്തിരിൻ.”
ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി ഇരണ്ടു വട്ടം കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണെ.
കാത്ത് അവറാത്തുക്ക് എതിരാ നുണ്ണനാലെ അവറെ വള്ളമെ തുശഞ്ച് ചോന്തോനതെ അവൻ കണ്ടെ; തലക്കോശീൽ അവൻ തണ്ണി വശിയേ നടന്ത് വന്തോൺ അവറളെ വുട്ടു മില്ലോട്ടുക്ക് പോകേക്ക് നോയ്ക്കെ.