43 ഇതെ ശിശിയരെ വുളിച്ച് കാട്ടിയാലെ ചൊല്ലിയത്, “ഇത്തിനാരംവേരാ കാണിയ്ക്കെ ഇട്ടതിലും കനേം ഇം അപ്പുറാണിയാനെ തൂക്കാലിച്ചിതാൻ ഇട്ടിരുക്കിനെ ഒൺ ചത്തിയമാ ഏൻ ചൊന്നെ.
എൻ ശിശിയൻ ഒൺ നിനച്ച് ഇം അപ്പുറാണികേൽ ഒരാക്കു ഒരു കോപ്പി പച്ചത്തണ്ണിയെ ഒണ്ണാലും കൊടുത്താ കൊടുക്കിനവനുക്ക് കൂലി കിടയാതെ ഇരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
അപ്പുറാണിയാനെ ഒരു തൂക്കാലിച്ചി വന്ത് ഉടയാകാലിരുന്തെ ഇരണ്ടു ചെമ്പുതുട്ടെ കാണിയ്ക്കയാ ഇട്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരും തങ്കകാൽ ഇരുന്തെ കനേകം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തിൽ നുൺ ഇട്ടിരുക്കിനെ. അപ്പിൺ തൻ കയ്യിൽ നാപ്പോയപ്പണും ഉടയാ പിശപ്പുക്കൊള്ളത്തലിരുന്ത് മൊത്തമാ ഇട്ടിരുക്കിനെ.”
അവൻ തെയ്വ ആലയത്തിൽ കാണിയ്ക്കെ പെട്ടീകാൽ ഇരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളതാൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലിയത്; അവനെ പുടിപ്പേക്കൊള്ളെ നേരമാകാതിരുന്തനാലെ ഒരാളും അവനെ പുടിച്ചതില്ലെ.
അന്നേരം എകൂതിയാവിലിരുന്ത് കരുത്താവെ നമ്പി വന്തവേരാളിലെ ഉതവീക്ക് ശിശിയര് ഒവ്വൊരുത്തനും ഉടവറകാൽ ഇരുന്തവോലെ അണയെ കൊടുത്ത് വുടുപ്പേക്ക് നിനച്ചെ.
തകിതീക്ക് ഒത്തവോലെ കൊടുക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് പിരിയമൊണ്ടായാ നിങ്കളിലെ താനതറുമമെ തെയ്വം ഏത്തെടുക്കും; നിങ്കാക്ക് നാത്തതെ കൊടുക്കെ വേണ്ടതില്ലെ.
അവറെ ചരിയാനത്തിൽ കറുമമും പഞ്ചെ പട്ടിണീം അടഞ്ചവോളേം മടിനാതെ താനതറുമമെ കൊടുക്കേക്ക് അവറെ പിരിയമൊള്ളവേരായായെ.