34 ഇത് പുത്തിയാരെ ചൊല്ലിയെ ഒൺ കേട്ടാലെ, “നീ തെയ്വ അതികാരത്തിലിരുന്ത് അകന്ത് ഇരുക്കിനതില്ലെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയത്തുക്ക് അവൻകാൽ ഒണ്ണാം കോപ്പേക്ക് ആരുക്കും ത്റാണി നാപ്പോയെ.
ഏശുവുക്ക് അതെ തിക്കിലൊണ്ടായതും അങ്കവുട്ടു പോയെ; കനേമാളുകെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ; നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം,
അവൻ നീതീക്ക് വെറ്റി കിടയ്ക്കിനത് വരേക്ക് തതഞ്ചെ ഊറെ അവൻ ഒടിയാത്ത്; പുകേനെ തിരിയെ കെടുക്കുകേമില്ലെ.
അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊൽകേക്ക് അവറാത്തുക്ക് ആരുക്കും മുടിഞ്ചതില്ലെ; അണ്ണേക്കിരുന്ത് അവൻകാൽ ഒണ്ണാം കോപ്പേക്ക് ആരുക്കും ത്റാണി നാപ്പോയെ.
പിന്നെ അവൻകാൽ ഒണ്ണാം കോപ്പേക്ക് ആരുക്കും ത്റാണി നാപ്പോയെ.
ഒരു കാലത്തിൽ പാപമെചൊല്ലിയൊള്ളെ അറിവ് എനക്ക് നാതയിരുന്തവോളെ ഏൻ പിശച്ചിരുന്തെ; ഒണ്ണാ പാപം എന്തൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായവോളെ എന്നിൽ ഉറങ്കി കിടന്തെ പാപം എന്തിയെ.
ഏൻ നായപുറമാണമെ പാലിപ്പേക്ക് നോയ്ക്കനാലെ അത് എന്നെ കുത്തക്കാറനായ്ക്കെ; ഒണ്ണാ അം നായപുറമാണത്തിൽ നുണ്ണും കിരിശ്ത്തു എനക്ക് വുടുതൽ തന്തനാലെ ഇപ്പെ തെയ്വത്തുക്കുചൂട്ടി പിശയ്ക്കിനെ.
കോക്കിനവനുക്ക് പിന്നേം പിന്നേം കോപ്പേക്ക് പിരിയമോറിളെ നിലമേൽ ചന്തമാ എപ്പണും കുരവുടോണും; ഒവ്വൊരാകാലും എകനെ വതിലെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും നിങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കോണും.