27 ചേരെ ചത്തവേരാ ഒണ്ണാലും അവറെ ഇപ്പണും ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കിനതൊൺ തെയ്വം ചൊന്നെ; അതുനാലെ തെയ്വം ചത്തവേരാ തെയ്വമില്ലെ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കിനവൻ തെയ്വം താൻ; അതുനാലെ നിങ്കാക്ക് മൊത്തമാ തിശനാതെ ആയേയെ.”
അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വ ചക്കിതീം തെയ്വ വശനമും തിക്കിനാത്തനാലെ താൻ നിങ്കെ നിച്ചനാതെ നടക്കിനത്.
ഏൻ അബുറാകാം തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമുമാനെ ഒൺ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ അവൻ ചത്തവേരാ തെയ്വമില്ലെ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കിനവൻ തെയ്വം താൻ.”
തെയ്വം ചത്തവേരാ തെയ്വമില്ലെ, ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കിനവൻ തെയ്വം താൻ; എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരും അവനുക്കുചൂട്ടി പിശയ്ക്കിനതാനെ.”
എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ചത്തത് അവൻ ആളുകേക്കുചൂട്ടീം അവൻ ഉശിരോറി എന്തി പിശയ്ക്കിനതു ഉടയാ ആളുകേക്കുചൂട്ടിതാനെ?
“ചത്തതെ ഉശിരേത്തുകേക്ക് എനക്ക് മുടിയും ഒണ്ണും നാത്തതെ ഒള്ളതുവോലെ കുടക്കേക്ക് മുടിയും ഒണ്ണും നീ നമ്പിയനാലെ നീ എല്ലാ ചാതികാട്ടുക്കും തകപ്പനായിരുക്കും” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?
അതുനാലെ എനക്ക് അം വർളാട്ടുകാൽ കിരുക്കൊണ്ടായെ. ‘അവറെ എപ്പണും വശിവുട്ടുപോനെ ഇതയമൊള്ളവേരാ ഒണ്ണും എൻ വശിയെ തിക്കിനാത്തവേരാ ഒണ്ണും ഏൻ ചൊല്ലിയെ’.