4 അവറെ അതുവോലെ പോയപ്പെ തെരുവിലേ ഒരു കൂര വാതൽകാൽ ഏരുവെ കുഞ്ചിയെ കെട്ടി നുറുത്തിനിക്കിനതെ കണ്ട് അവറെ പിരിച്ചെടുത്തെ.
“നിങ്കാക്ക് മില്ലോളെ കൂറാക്ക് പോകോണും; അങ്ക് കെട്ടി നുറുത്തിനിക്കിന ഒരു പെട്ടെ ഏരുവയാം അത്തിലെ കുഞ്ചാം നിങ്കെ കാണും; അതുകാടെ പിരിച്ചെടുത്ത് കുടാൻ.
ഏശു ചൊല്ലിയവോലെ ശിശിയരുകാട് പോയ് പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്ക്കെ.
നിങ്കെ എന്തുക്ക് ഇതെ പിരിക്കിനെ ഒൺ ആരൊണ്ണാലും കേട്ടതൊണ്ണാ ‘കരുത്താവുക്ക് ഇതുനാലെ തേവയൊള്ളെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ; അപ്പണേ ഇതെ തിരുപ്പി കുടത്ത് തന്താളെ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊൽകേക്ക് ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ.
അങ്ക് നുണ്ണവേരാ അവറാത്തുകാൽ, “നിങ്കെ ഏരുവെ കുഞ്ചിയെ എന്തുക്ക് പിരിക്കിനെ” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ ഏശുവിലെ തളെള അങ്കിളെ വേലക്കാറാകാൽ, “അവൻ നിങ്കകാൽ എന്തയൊണ്ണാലും ചൊല്ലിയാ അതെ ചെയ്യിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നമ്പിക്കയാലെ അബുറാകാം തനക്ക് അവകാശമായ് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുന്തെ തേശത്തുക്ക് പോകേക്ക് തെയ്വം വുളിച്ചവോളെ അതെ പാലിച്ച് ഏടേക്കു പോനതൊൺ തിക്കിനാതെ പയണപ്പട്ട് പോയെ.