33 അത്തുക്ക് അവറെ ഏശുവുകാൽ “എങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു എന്തെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ, “ഏൻ എന്തൻ അതികാരം നാലെ ഇതുകാടയെല്ലാം ചെയ്യിനെ ഒണ്ണതെ ഏനും നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലാത്ത്” ഒണ്ണെ.
അവറളെ നിനച്ച് വരുത്തപ്പടാതേൻ; അവറെ കൺതോണാത്തെ വശികാട്ടികെ താൻ; ഒരു കുരുടൻ വോറൊരു കുരുടനെ വശീ കാട്ടിയാ ഇരണ്ടാളും മൊത്തമാ കുശീൽ ബൂശും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
കുറുപ്പു കെട്ടതും നമ്പുകേക്ക് കൂടാത്തതുമാനെ ഇം വർളാട്ടിലെ ആളുകെ അടകാളമെ തേടിനെ; പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഓനായ് എന്നാ അടകാളമല്ലാതെ അത്തുക്ക് അടകാളം കിടയാത്ത്.” പിന്നെ അവൻ അവറളെ വുട്ടുപോയെ.
അവറെ ഏശുവുകാൽ, “എങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് അവൻ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “ഒണ്ണാ ഏൻ എന്തൻ അതികാരം നാലെ ഇതുകാടയെല്ലാം ചെയ്യിനെ ഒണ്ണതെ ഏനും നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലാത്ത്” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
ഓകന്നാനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ മാനടവൻ നിനച്ചിരുക്കിനെനാലെ മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ ചൊൽകേക്ക്” അവറെ പേടിച്ചെ.
പുറകോട് ഏശു കതേ പേരേത്തി അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, ഒരു മനിശൻ ഒരു മുന്തിരി തോട്ടമെ നട്ടൊണ്ടായ്ക്കെ. അത്തുക്ക് ചുത്തുകോടും വേലിയെ കെട്ടി അത്തിൽ മുന്തിരിയെ ആട്ടിനെ ചക്കാം ആത്തിട്ട്, ഒരു ആലെ കൂരയാം ചെയ്യെ. പിന്നെ പാട്ടക്കാറാക്ക് പാട്ടത്തുക്ക് വുട്ടാപ്പിലെ വോറൊരു പണ്ണേക്ക് പോയെ.
അമ്പോളെ ഏശു അവൻകാക്ക്, “നീ ഇശ്രവേലിയരുകാട്ടുക്ക് നീമമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനാതാനെ? അപ്പണും നിനക്ക് ഇതു തിക്കിനാത്തതീ?” ഒൺ തിരുപ്പി കേട്ടെ.
“ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതാനേ? ഒണ്ണാ നിങ്കെ അത് കെവുനിയാപ്പോയെ; നിങ്കെ പിന്നേം കോപ്പേക്ക് ആശിക്കിനത് എന്തുക്ക്? നിങ്കാക്കും അവൻ ശിശിയരുകാട് ആളതീ” ഒൺ കേട്ടെ.
തെയ്വമെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചത്തിയമാനെ അറിവുകാടെ വീയ് ഒറിഞ്ചനാലെ തെയ്വം അവറളെ ചെയ്കേക്ക് കൂടാത്തെ മോശമാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ മനശീക്ക് ഏത്തു കൊടുത്തെ.
മോശേലെ പൊത്തകമെ വാശിക്കിനവോളെ ഇണ്ണേക്കുവരെ അവറെ ഇതയത്തിൽ മുക്കാക്ക് കിടക്കിനെ. അതുനാലെ അതെ വാശിക്കിനവോളെ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലാതേമിരുക്കിനെ.