30 ഓകന്നാനുക്ക് രാട്ടിപിരാട്ടുകേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഏടനുൺ കിടച്ചെ? തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശനിൽ നുണ്ണോ ഒൺ ചൊൽ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു തിരുപ്പി കേട്ടത്, “ഏനും നിങ്കകാൽ ഒരു കേൾവിയെ കോക്കട്ടെ; അത്തുക്ക് നിങ്കെ വതിലെ തന്താ, എന്തൻ അതികാരത്തിൽ ഏൻ ഇതെ ചെയ്യിനതൊൺ ഏനും നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലാം.
അവറെ അക്കുമിക്കും ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ എന്തുനാലെ നിങ്കെ ഓകന്നാനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ കോക്കും.
ഏലിയാവു വന്തേയെ; അവനെ ചൊല്ലി എളുതിയിരുക്കിനവോലെ അവറെ ഉടവുറാത്തുക്കു തോണവോലയെല്ലാം അവൻകാക്കു ചെയ്കേം ചെയ്യെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ഇം കാരിയത്തുക്കു ഏൻ എന്തെ ചൊന്നതൊണ്ണാ, ചേരെ കാരിയത്തിൽ നിങ്കെ ഒരു തീര്പ്പയാം എടാതേൻ; അവറളെ തങ്കെ വാട്ടിൽ വുട്ടാൻ; ഇത് മനിശെ മാനടവൻ പുത്തീലോ നിനപ്പിലോ ആനതൊണ്ണാ ഏടേം നാതെ നാശമാതാൻ പോകും.