48 അത്തുക്ക് കിട്ടനുണ്ണവേരാ “ബുറീനെ ഇര്” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ അവൻകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ. അപ്പണും അവൻ വലിയതാ “താവീത് മകനേ, എൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമേ” ഒൺ പിന്നേം കതറി കതറി വുളിച്ച് കോന്തെ.
അവൻ കയ്യെ വച്ച് വായാതുകേക്കുചൂട്ടി ചിലയാളുകെ ഉടവുറെ കുഞ്ചിക്കാടെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; ശിശിയരുകാട് അവറളെ വിലയ്ക്കെ.
ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് മാനടവൻകാട് അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഒണ്ണാ അവറെ “കരുത്താവേ, താവീത് മകനേ എങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമേ” ഒൺ പിന്നേം കതറി കതറി വുളിച്ച് കോന്തെ.
ഏശു അങ്ക് ഇരുന്ത് മില്ലോട്ടുക്ക് പോയവോളെ ഇരണ്ടു കുരുടരുകാട്, “താവീത് മകനേ, എങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമെ” ഒൺ കതറി കോന്ത് പുറകോടേ പോയെ.
അവൻ കയ്യെ വച്ച് വായാതുകേക്കുചൂട്ടി ചിലയാളുകെ കുഞ്ചിക്കാടെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; ശിശിയരുകാട് അവറളെ വിലയ്ക്കെ.
അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളയേ എകൂതാ പള്ളീലെ അതികാരി ആയിരോശ് കൂരേൽ നുൺ ചിലവേരാ വന്താലെ ആയിരോശുകാക്കു, “നിൻ മകെ നാത്തെ; ഇനീം എന്തുക്കിനേ എശമാനനെ അലക്കശിക്കിനത്” ഒൺ കേട്ടെ.
മിന്നുക്ക് നടന്ത് പോയവേരാ അവൻകാക്ക് “ബുറീനെ ഇര്” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ അവൻകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ; അപ്പണും അവൻ വലിയതാ, “താവീത് മകനേ, എൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമേ” ഒൺ പിന്നേം കതറി കതറി വുളിച്ച് കോന്തെ.
എപ്പണും എല്ലാ വായാത്തുകേലും എല്ലാ കെഞ്ചി കോക്കയിലും ഏതു നേരത്തിലും ആത്തുമാവിൽ വായാതിൻ. അകനെ ചെയ് മനശീൽ പിലപ്പട്ടും എല്ലാ തെയ്വ മക്കാക്കുചൂട്ടീം ചെയ്യിനെ വായാത്തുകേൽ അയന്തിരിൻ.
കിരിശ്ത്തു ഇം ഉലകത്തിൽ പിശച്ചിരുന്തവോളയേ ചാവിൽ നുൺ രച്ചിക്കേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കുലവയായൊള്ളെ കോത്തയോടേം കണ്ണീരോടേം വായാത്തുകയാം കെഞ്ചുകയാം ചെയ്യെ. ഏശുവുക്ക് തെയ്വത്തുകാക്കൊള്ളെ പേടിനാലെ അത്തുക്ക് വതിലും കിടച്ചെ.