24 ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലിയതെ കേട്ടോൺ അവറെ അരണ്ടേയെ; പിന്നേം ഏശു ചൊല്ലിയത്, “മക്കളേ, തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കോണുമൊണ്ണാ ചരിയാനെ പങ്കപ്പാടുതാൻ.
ശിശിയരുകാട് ഇതെ കേട്ടത്തിലെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട് പറന്ത്, “ഒണ്ണാ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഇതെ കണ്ടോൺ അവറെ അരണ്ടാലെ, “അമ്മച്ചേ, ഇതെന്തൻ പുതുവൻ ഉവതേശം? മുനികൂടി അവൻ ചൊല്ലെ കോക്കിനെ” ഒൺ തങ്കളേ കുരവുട്ടെ.
പിന്നെ ഏശു ചുത്താം നോയ്ക്കാപ്പിലെ ശിശിയരുകാൽ, “കനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒള്ളാ തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കിനത് ചരിയാനെ കറുമം താൻ.”
ഏശു ചൊല്ലിയതെ കേട്ടാലെ പണത്തുക്ക് ചാനവേരായാനെ ചിലെ പരീശരുകാട് അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയെ.
എൻ മക്കളേ, ഏൻ ഇനി കൊഞ്ചനേരം കൂടിതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ കാണും; നിങ്കെ എന്നെ തേടും; ഒണ്ണാ ഏൻ എകൂതരുകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ ഇപ്പെ നിങ്കകാലും ചൊന്നെ, ‘ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്’.
അന്നേരം ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഇണങ്കരേ, നിങ്കാക്ക് മീൻ വല്ലതുകാടും കിടച്ചതീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ, “ഇല്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലയാളുകേം ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇതു കടിനമാനെ പേച്ച് വാത്തെ, ഇതെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിരിയമൊള്ളെ മക്കളേ, പുള്ളെ പെതുക്കിനെ ഒരു തള്ളേക്ക് ഒണ്ടാനെ നോവുവോലതാൻ എനക്ക് നിങ്കളെ ചൊല്ലി നിനയ്ക്കിനവോളെ ഒണ്ടാനത്. കിരിശ്ത്തുവു പുത്തി മൊത്തമാ നിങ്കളിൽ ഒണ്ടാനത് വരേക്ക് എനക്ക് ഇകനയേ ഒണ്ടാകും.
ഉലകത്തിലെ വശതിയാനവൻകാൽ വമ്പെ കാട്ടാതേൻ ഒണ്ണും നിച്ചം നാത്തെ ചൊത്തിലില്ലെ നങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം കനേകമായ് തരിനെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ ആശേ വയ്ക്കോണും ഒണ്ണും നീ കൽപ്പനേ ഇടോണും.
കുഞ്ചിക്കാടേ, നിങ്കെ പാപമെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് ഏൻ ഇം എളുത്തെ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ. ഒരാ പാപമെ ചെയ്യതൊണ്ണാ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുകാൽ നങ്കാക്കുചൂട്ടി കെഞ്ചി കോക്കേക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ നീതിമാൻ നങ്കാക്ക് ഒളെള.
ഒണ്ണാ കുഞ്ചിക്കാടേ, നിങ്കെ തെയ്വത്തുക്കൊള്ളവേരാളും അവറളെ തോൽവി അടയവച്ചുമിരുക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ നിങ്കളിൽ ഇരുക്കിനവൻ ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവനക്കാട്ടീം വലിയവൻ താൻ.
കുഞ്ചിക്കാടേ, ചത്തിയെ തെയ്വമല്ലാത്തെ ചിലകാടെ കൊണ്ടാടാതെ അകന്ത് മാറിയോനിൻ.
ഏൻ ചൊത്തൊള്ളാ മിതലാളി ആയേയെ. എനക്ക് ഒണ്ണുക്കും കുറയില്ലെ ഒൺ നീ ചൊന്നെ. ഒണ്ണാ നീ ഓകം നാത്താളും അപ്പുറാണീം ചൊത്ത് നാത്താളും പാരുവെ നാത്തവനും വിടവിടയൊണ്ണും നിനക്ക് തിക്കിലെ.