2 അന്നേരം ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഒരു മനിശൻ ഉടയാ പെണ്ണെ വുടുക്കിനത് നായമീ?” ഒൺ അവനെ കെണീൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് ചൂട്ടി ചോതനെ ചെയ് കേട്ടെ.
അന്നേരം ശിശിയരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “നീ ചൊല്ലിയെ വാത്തകാടെ പരീശരുകാട്ടുക്ക് തിക്കിമുട്ടലായ്ക്കാച്ചെ ഒണ്ണതെ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒരുനാ ചിലെ പരീശരുകാടും ശതൂക്കിയരും ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, അവനെ ചോതനെ ചെയ് കെണീലാക്കേക്കുചൂട്ടി, “മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു അടകാളമെ കാട്ടി തരാമീ?” ഒൺ അവൻകാക്ക് കേട്ടെ.
ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഒരു മനിശനുക്ക് എന്തെൻ കാരിയമെ ചൊല്ലീം ഉടയാ പെണ്ണെ വുടുക്കിനത് നായമീ?” ഒൺ അവനെ കെണീൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് ചോതനെ ചെയ് കേട്ടെ.
അവറെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു മതപണ്ടിതൻ അവനെ കേൾവി കേട്ട് കുടുക്കുകേക്ക് നോയ്ക്കെ.
നരി ചാമിക്കാറായാനെ നീമപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടുമേ, നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിനെ വരിനെ; നിങ്കെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോളെ മേലോകെ രാച്ചത്തിലെ വാതലെ അടച്ചാനെ; നിങ്കെ കടക്കിനതുമില്ലെ, കടക്കേക്ക് ആശിക്കിനവേരാളെ കടത്തി വുടുക്കിനതുമില്ലെ.
അന്നേരം, “ചെൻ മുനികാട് തലവനക്കൊണ്ടുതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ പരീശരുകാട് ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അങ്ക് നുൺ ഓർത്താൻ ആത്തുക്കക്കറോട് എകൂതിയാ ഒണ്ണെ ഇടത്തുക്ക് പോയെ; അന്നേരമും ചരിയാനെ ആൾ കൂട്ടം അവൻകാക്കു വന്തെ; അണ്ണേക്കും എപ്പണുമ്പോലെ അവറാത്തുക്കു നല്ലെ പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
“മോശെ എന്തനേ കൽപ്പിച്ചിരുക്കിനത്?” ഒൺ ഏശു വതിലെ കേട്ടെ.
പരീശര് വന്താലെ ഏശുവുകാൽ ഏയിലെ കെട്ടി ചോതനെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി, “തെയ്വം താൻ നിന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒണ്ണത്തുക്കു മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു വലിയെ അടകാളമെ കാട്ടി തര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അവ്വോളെ ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ പരീശരുകാട്ടിലേം കെരോതാവുകാലേം പുളിച്ചെ മാവുകാൽ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് കരുത്താവ് അവൻകാക്ക്, “പരീശരാനെ നിങ്കെ പാത്തിരെ പണ്ടങ്കാട്ടിലെ മീത്തോടമേ വെടിപ്പാക്കിനെ; നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ പറതൂറീം കുറുപ്പു കെട്ടെ പുത്തീം നുറഞ്ചിരുക്കിനെ.
ഏശു ചൊല്ലിയതെ കേട്ടാലെ പണത്തുക്ക് ചാനവേരായാനെ ചിലെ പരീശരുകാട് അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ പരീശരും മതപണ്ടിതരുകാടും ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാൽ, “നിങ്കെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും പാപികളും മത്തും തുൺ കുടിയ്ക്കിനത് എന്ത്” ഒൺ കുശുകുശുത്തെ.
പരീശരും മതപണ്ടിതരും ഏശുവെ കുത്തമെ ചൊൽവച്ചൂട്ടി എന്തൊണ്ണാലും കിടയ്പ്പെ ശബത്തുനാ നോയാളീക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുമീ ഒൺ കെവുനമാ നോയ്ക്കി ഇരുന്തെ.
ഒണ്ണാ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടാതെ തെയ്വത്തുക്കിരുന്തെ ചിന്തനയെ വീയ് ഒറിഞ്ചെ.
അന്നേരം വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും ഒരു ശന്നത്തിരീം കൂട്ടമെ വുളിച്ച് കൂട്ടി, “നങ്കെ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ? ചെൻ കനേകം അടകാളമെ ചെയ്യിനതാനേ?
“അവൻ ഏടെ ഒൺ ആരുക്കൊണ്ണാലും വിവരം കിടച്ചാ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടിളത്തുക്ക് എങ്കാക്ക് ചേതിയെ വുടുക്കോണും” ഒൺ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും കൽപ്പനെ ഇട്ടെ.
ഏശുവെ ചൊല്ലി മാനടവൻകാട് ഇകനയെല്ലാം ചൊല്ലി കുശുകുശുക്കിനെ ഒൺ പരീശരുകാട്ടുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടവോളെ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടുകേക്കുചൂട്ടി പരീശരുകാടും വലിയെ പൂയാരിയേരും പടയാളികളെ കടത്തിവുട്ടെ.
“ഏളതൊണ്ണാലും അതികാരികളോ പരീശരുകാടോ അവനേത്തിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനതീ?
ഇത് അവനേത്തിൽ ഏളതൊണ്ണാലും കുത്തമെ കണ്ടു പുടിയ്ക്കിളത്തുക്ക് അവനെ എമ്പടുത്തുകേക്ക് കേട്ടെ കേൾവിതാൻ. ഒണ്ണാ ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളാലെ മണ്ണിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
അവറളിൽ ചിലവേരാ ചെയ്യവോലെ നങ്കെ കരുത്താവെ ചോതനെ ചെയ്വാനില്ലെ; അകനെ ചെയ്യവേരാ പാമ്പുകാട് കടിയേത്ത് ചത്തേയതാനെ?