14 അത്തുക്ക് ഏശു ശിശിയരുകാക്ക് കൂശോറി ചൊല്ലിയത്, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ.
നിങ്കെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരാളെ വിലനാത്തവനായ് കാണാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും.
മേലോകത്തിലെ വലിയവൻ എന്നത് ഉടയാളമേ എളിമയായ്ക്കി ഇം കുശന്തെ പുള്ളവോലയാനവൻ താൻ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വം ആശിക്കിനെ നിലമേൽ നടക്കിനനാലെ തണ്ടനെ ഏൽക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; മേലോകം അവറാത്തുക്കൊള്ളത്.
തെയ്വം വേണും ഒൺ ആശിക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; തെയ്വ രാച്ചം അവറാത്തുക്കൊള്ളതുതാൻ.
ഏശു ചുത്തുകോടാം നോയ്ക്കപ്പെ അവറെ ചങ്കെടുത്തോൺ നിക്കിനതെ കണ്ടാലെ കവലെ നുറഞ്ച് കൂശോറി. പിന്നെ ഏശു കയ് വരണ്ടെ മനിശൻകാക്ക്, “നിൻ കയ്യെ നീട്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അവൻ കയ്യെ നീട്ടിയതും അന്നേരമേ അവനുക്ക് ചുകം കിടച്ചെ.
അത്തുക്ക് ഏശു തിരുമ്പി, “ഉരുമനേ, എന്നെ വുട്ടുപോ; നിൻ ഇം നിനപ്പ് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതില്ലെ മനിശെ മാനടവനിൽ നുണ്ണൊള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലി പത്തിരോശുകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ; പുതുവനായ് പുറകാതവോയാ തെയ്വ രാച്ചമെ കാൺമ്പേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, തണ്ണീൽ നുണ്ണും ആത്തുമാവിൽ നുണ്ണും പുറകാതവോയെ ആരുക്കും തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ കടപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്.
നിങ്കാക്കും നിങ്കെ മക്കാക്കും വരമെ വാക്കാര തന്തിരുക്കിനെ; അത് നങ്കെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് വരും കാലത്തിൽ അവൻകാക്ക് വുളിച്ചെടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ മാനടവനുക്കെല്ലാം വച്ചിരുക്കിനതാൻ.”
തെയ്വം ഉടയാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാകാലോടേ വാക്കെ ചൊല്ലിയത്തിലെ അവകാശികെ നിങ്കതാൻ. വലിയെ വലിയോരുകാട്ടുകാക്ക് തെയ്വം ചെയ്യെ ഉടമ്പടീൽ നിങ്കളും പങ്കാളികയായിരുക്കിനെ. “പൂമീലെ എല്ലാ മനിശെ മാനടവനുക്കും നിൻ മക്കളേത്തിലിരുന്ത് നൽവരം കിടയ്ക്കും” ഒൺ തെയ്വം അബുറാകാമുക്ക് കൊടുത്തെ വാക്ക് നിങ്കളെ ചൊല്ലിതാൻ.
മുതേലതെ നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് കൊടുക്കിനവോളെ മീതിയെല്ലാം ചുത്തമാനെ; വേര് ചുത്തമൊള്ളതൊണ്ണാ എല്ലാ കൊപ്പുകാടും ചുത്തമായ് ഇരുക്കുമില്ലെ? അതുവോലെ നങ്കെ എല്ലാരും തെയ്വത്തുക്ക് ചുത്തമാനവേരായായ് ഇരുക്കിനെ.
“ഏൻ അവറളിലെ പാപങ്കാടെ എല്ലാം നാതയാക്കും” ഇത് ഏൻ അവറാത്തുകാക്ക് കൊടുക്കിനെ ഒരു ഉടമ്പടിതാൻ.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, പുത്തി പോതത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ആവാനില്ലെ; ഒണ്ണാ തിൻമെ ചെയ്യിനത്തിൽ കുഞ്ചിക്കാടുവോലേം പുത്തി പോതത്തിൽ വലിയോരുകാടുവോലേം ആകോണും.
എന്തൊണ്ണാ നമ്പിക്കെ നാത്തെ ആൺ അവൻ പെൺനാലേം നമ്പിക്കെ നാത്തെ പെൺ അപ്പിൺ ആൺ നാലേം ചുത്തമാക്കപ്പട്ടിരുക്കിനെ; അല്ലാതവോയപ്പെ നിങ്കെ പുള്ളകുട്ടികെ ചുത്തം നാത്തവേരാ ഒൺ വന്തോവനായെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പണെ അവറളെ തെയ്വം ചുത്തമായ്ക്കിരുക്കിനെ.
നിങ്കാക്ക് കൂശു വന്താലും പാപമെ ചെയ്വാനില്ലെ. പെയ്ത് പോനത് വരേക്ക് കൂശെ വച്ചിരുപ്പാനില്ലെ.
കവടം നാത്തെ നിൻ നമ്പിക്കെ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; അം നമ്പിക്കെ മുതെ നിൻ നുമുത്തി ലോവീശുക്കും പിന്നെ നിൻ നിള്ളെ ഊനിക്കാവുക്കും ഇരുന്തെ; നിനക്കും അം നമ്പിക്കെ ഒള്ളതൊൺ എനക്ക് ഉറപ്പൊള്ളെ.
അതുനാലെ നീ പടിച്ചതും നിനക്ക് ഉറപ്പായതുമാനെ കാരിയങ്കാട്ടിലേ നില നുണ്ണോകോണും.
ഇപ്പെ പുറന്തെ പുള്ളകാടുവോലെ പുതുവൻ പിശപ്പിൽ വളറുകേക്കുചൂട്ടി തെയ്വ വശനമെന്നെ മായം നാത്തെ പാലെ കുടിപ്പേക്ക് ആശെ വയ്യിൻ.
അവറെ പേച്ച്വാത്തേൽ നരീം നാപ്പോയെ; അവറെ കളങ്കം നാത്തവേരാളും താൻ.