1 ഏശു അങ്ക് നുൺ ഓർത്താൻ ആത്തുക്കക്കറോട് എകൂതിയാ ഒണ്ണെ ഇടത്തുക്ക് പോയെ; അന്നേരമും ചരിയാനെ ആൾ കൂട്ടം അവൻകാക്കു വന്തെ; അണ്ണേക്കും എപ്പണുമ്പോലെ അവറാത്തുക്കു നല്ലെ പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
പിന്നെ ഏശു മാനടവൻകാക്ക്, “ഒരു കളവാണിയെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനതുവോലയീ വാളും തടീമെടുത്ത് നിങ്കെ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനത്? ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ.
പിന്നെ ഏശു കെലീലേൽ ഒത്തേ ചുത്തി നടന്ത് എകൂതാ പള്ളീൽ തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം തെയ്വ രാച്ചമെ പത്തിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
പിന്നെ അവറെ കവർന്നകൂം ഒണ്ണെ പട്ടണത്ത്ക്ക് പോയെ; ശബത്തുനാ എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയാലെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നല്ലെ പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ. ഇതെ കേട്ടാലെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ ഒത്തേ അരണ്ടോൺ ഇരുന്തെ.
അന്നേരം ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഒരു മനിശൻ ഉടയാ പെണ്ണെ വുടുക്കിനത് നായമീ?” ഒൺ അവനെ കെണീൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് ചൂട്ടി ചോതനെ ചെയ് കേട്ടെ.
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തിൽ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ, “മശികാ താവീത് മകൻ ഒൺ മതപണ്ടിതര് ചൊന്നതെന്ത്” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ. ഒണ്ണാ തെയ്വ കാരിയം നടക്കോണുമൊൺതാനേ.”
ഏശു പിന്നെ തേക്കമരികുക്ക് പോയാലെ തനക്ക് ചുത്തും വന്തിരുന്തവേരാക്കു തെയ്വ കാരിയമെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.
കതയവോലെ ചിലെ കാരിയമെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
ശബത്ത് നാ ആയതും ഏശു എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയ് ഉവതേശമെ കൊടുത്തെ. അവൻ ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ ഉവതേശമെ കേട്ടാലെ അവറെ അരണ്ട് കേട്ടത്, “ഇം മനിശനുക്ക് ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ ഇം അറിവ് ഏടനുൺ കിടച്ചെ? ഇം ചരിയാനെ പുത്തി ഏടനുൺ ചെന്നുക്കു കിടച്ചത്? ചെൻ എകനനേ ഇകത്തെ അടകാളമെ ചെയ്യിനത്?
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടൊൺ, “അവറളെ മേപ്പേക്ക് ഇടയൻ നാത്തെ ആടുമാതിരി ഇരുക്കിനെ” ഒൺ നിനച്ച് അവറകാക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായെ. പിന്നെ അവറളെ പലെ കാരിയങ്കാടാം പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
അവറാത്തുക്ക് നമ്പിക്കനാതെ ഇരുന്തതെ കണ്ടാലെ ഏശുവുക്ക് അരിശുകമായെ. അതോഞ്ച് ഏശു ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ കൂറായും പോയ് അങ്കിളവേരാക്ക് പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കേം ചെയ്യെ.
ഏശു അങ്ക് നുൺ ഓർത്താനുക്ക് അക്കറോടു മുതെ ഓകന്നാൻ ആളുകളെ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ ഇടത്തുക്ക് പോയെ. അവൻ അങ്ക് ഇരുന്തെ.
അതോഞ്ച് അവൻ ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ, “നങ്കെ ഇനീം എകൂതാവുക്കു പോകാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ഉലകത്തുക്ക് ഇതെയെല്ലാം തുറന്ത് ചൊല്ലി ഇരുക്കിനെ; തെയ്വ ആലയത്തിലും എകൂതര് മൊത്തമാ ചേന്ത് വരിനെ ആലയത്തിലും ഏൻ എപ്പണും പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുമെ; ഏൻ ഒണ്ണാം ആരുക്കും തിക്കിനാതെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.