35 പിത്തുനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് ആരും നാത്താൻ ഏശു പോയ് ഒരയാ വായാതി ഇരുന്തവോളെ,
ഓകന്നാനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതിയെ കേട്ടാലെ ഏശു അങ്കവുട്ടു വള്ളത്തിൽ ഓറി ആരും നാത്തെ ഒരു ഇടത്തുക്ക് തൻബാട്ടുക്ക് പോയെ; മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ടാലെ പട്ടണങ്കാടെ വുട്ട് കരേകമെ നടന്ത് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
മാനടവൻകാടെ കടത്തിവുട്ടാലെ ഏശു വായാതുവേക്ക് തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ; റാവായവോളെ അവൻ തൻബാട്ടിൽ അങ്ക് ഇരുന്തെ.
തൊപ്പനൊണ്ണതും ശീമോനും ഇണങ്കരും ഏശുവെ തേടി പോയെ.
ഒണ്ണാ അവൻ പലവട്ടമും ആരും നാത്താൻ പോയി വായാതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
അക്കാലത്തിൽ ഒരുനാ വായാതുവച്ചൂട്ടി ഏശു ഒരു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ. അൻ റാവ് വുടീനതുവരേക്ക് തെയ്വത്തുകാൽ വായാതിയിരുന്തെ.
ഏശു അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനിലെ പിരിയമെ ചെയ്യിനതും അവൻ എനക്ക് ഏത്തു വുട്ടെ വേലേ ചെയ് മുടിക്കിനതും താൻ എൻ തീൻ.
ആളുകെ അവനെ പുടിച്ച് രാശാവാക്കേക്ക് തണ്ടമാനമെ ഇടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും ഏശു തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
എപ്പണും എല്ലാ വായാത്തുകേലും എല്ലാ കെഞ്ചി കോക്കയിലും ഏതു നേരത്തിലും ആത്തുമാവിൽ വായാതിൻ. അകനെ ചെയ് മനശീൽ പിലപ്പട്ടും എല്ലാ തെയ്വ മക്കാക്കുചൂട്ടീം ചെയ്യിനെ വായാത്തുകേൽ അയന്തിരിൻ.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ നിനപ്പുകാടേ നിങ്കാക്കും ഇരുക്കട്ടെ.
കിരിശ്ത്തു ഇം ഉലകത്തിൽ പിശച്ചിരുന്തവോളയേ ചാവിൽ നുൺ രച്ചിക്കേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കുലവയായൊള്ളെ കോത്തയോടേം കണ്ണീരോടേം വായാത്തുകയാം കെഞ്ചുകയാം ചെയ്യെ. ഏശുവുക്ക് തെയ്വത്തുകാക്കൊള്ളെ പേടിനാലെ അത്തുക്ക് വതിലും കിടച്ചെ.