23 അവൻ എകൂതാ പള്ളീൽ ഇരുന്തവോളെ മുനി പുടിച്ചെ ഒരാ അങ്ക് ഇരുന്തെ.
കെട്ടെ ആത്തുമാവ് ഒരാളേത്തിൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി പോനവോളെ അത് തനക്ക് തപ്പാറുകേക്കുചൂട്ടി തണ്ണിനാത്തെ ഇടമെ തേടി നടക്കിനെ; ഇടമെ കാണാതിരുക്കിനവോളെ,
മതപണ്ടിതര് വോലെ നാത്തെ അതികാരമാ താൻ അവൻ പടിയ്ക്കെ വച്ചത്.
ഏശുവെ കണ്ടതും കതറിയോൺ, “നശരായനാനെ ഏശുവേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്ത്? എങ്കളെ നാശമെ ചെയ്വെ വന്തതീ? നീ ആരൊണ്ണും തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ചുത്തമാനവനൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.”
അത്തുക്ക് പുറകോട് ഏശുവും ശിശിയരും എകൂതാ പള്ളീൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി ആക്കോവും ഓകന്നാനും മത്തും അന്തിരയോശും ശീമോൻലാം കൂരേക്ക് വന്തെ.
വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാക്ക് ചുകമാം കൊടുത്തോൺ മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ വുട്ടുപോകേക്ക് മുനീകാക്ക് ഏശു തിട്ടമാം ഇട്ടെ. മുനീക്ക് അവൻ ആരൊൺ തിക്കിനൊള്ളനാലെ അവറളെ കുരവുടുവകൂടി വുട്ടതില്ലെ.
ഏശു കെലീലാ കൂറാ ബൂറാ ചുത്തി നടന്തോൺ എകൂതാ പള്ളീൽ പോയ് തെയ്വ കാരിയമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലീം മുനികാടെ മുടുക്കീം വുട്ടെ.
വള്ളത്തിൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കവോളെ മുനി പുടിച്ച് ചാവർപ്പതീൽ കിടന്തു നടന്തെ ഒരു മനിശൻ ഏശുവുകാക്ക് വന്തെ.
ഏശു വന്തിരുക്കിനെ ഒൺ കേൾവിപ്പട്ടതും മുനി പുടിച്ചിരുക്കിനെ ചുറിയെ പുള്ളെ തള്ളെ ഏശുവുകാക്ക് വന്താലെ അവൻ കാലുക്കു ബൂന്തെ.
ആളുകെ വന്ത് കൂടിനതെ കണ്ടാലെ ഏശു മുനീകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ, “കോളാതേം കുരവുടാതേമാക്കിനെ ആത്തുമാവേ, ഇനിയിരുന്ത് ചെന്നേത്തിൽ വാരാതെ ഉറയ്ങ്കി പോ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലി മുടുക്കി വുട്ടെ.