36 അവനുക്ക് മനിശെ മാനടവൻകാടെ കണ്ടവോളെ അവറെ ഇടയൻ നാത്തെ ആടുവോലെ നാതിനാതേം അലഞ്ചിനടക്കിനെ വേരാ ആയും ഇരുക്കിനെ ഒൺ കണ്ട് അവറകാക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായെ.
അത്തുക്ക് പകറം ഇശ്രവേൽ ചാതീലെ അറന്തുപോയെ ആടുകാട്ടുകാക്ക് പോനിൻ.
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടെ; അന്നേരം അവനുക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായ് അവറെ കൂട്ടത്തിലെ നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ഇശ്രവേൽ മാനടവൻകാട്ടിൽ അറന്ത് പോയെ ആടുകാട്ടുകാക്ക് മട്ടുംതാൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ അവറകാൽ, “ഇം മാനടവൻകാട് മൂണുനാളായ് എൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുക്കിനെ; തിൻബേക്ക് ഒണ്ണും നാത്തനാലെ അവറളെ നിനച്ച് പാവമായിരുക്കിനെ; പഞ്ചത്തുക്ക് വുടുപ്പേക്ക് എനക്ക് മനശ് വരിനതില്ലെ; അവറളെ പഞ്ചത്തുക്ക് വുട്ടാ പോനെ വശീൽ ചോന്തോകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടൊൺ, “അവറളെ മേപ്പേക്ക് ഇടയൻ നാത്തെ ആടുമാതിരി ഇരുക്കിനെ” ഒൺ നിനച്ച് അവറകാക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായെ. പിന്നെ അവറളെ പലെ കാരിയങ്കാടാം പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
“ഇം മാനടവൻകാട് മൂണുനാളായ് എൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുക്കിനെ; തിൻബേക്ക് ഒണ്ണും നാത്തനാലെ അവറളെ നിനച്ച് പാവമായിരുക്കിനെ; പഞ്ചത്തുക്ക് വുടുപ്പേക്ക് എനക്ക് മനശ് വരിനതില്ലെ.
നമക്കൊള്ളെ വലിയെ പൂയാരി നങ്കെ കുറേൽ കനിവെ കാട്ടുകേക്ക് കൂടാത്താ നാത്തെ; എല്ലാത്തിലും നങ്കവോലെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടപ്പണും അവൻ പാപം നാത്തവനായിരുന്തെ.
ഉടയാളേ കുറയൊള്ളാനാലെ അറിവുനാത്തവേരാകാലും വശീവുട്ട് നടക്കിനവേരാകാലും കനിവോടെ പളകുകേക്ക് അമ്പാളുക്ക് മുടിയും.