34 അന്നേരം, “ചെൻ മുനികാട് തലവനക്കൊണ്ടുതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ പരീശരുകാട് ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ഒരു ശിശിയൻ ഉടയാ വാത്തിയാരുവോലയാനത് ശിശിയനുക്ക് മതി; എശമാനൻവോലയാനത് പണ്ണക്കാറനുക്കും മതി. കൂരക്കാറനെ ബേൽശബൂൽ ഒൺ വുളിച്ചതൊണ്ണാ കൂരേലവേരാളെ അതക്കാട്ടീം കെട്ടെ പേരെ വുളിക്കും.
എന്തൊണ്ണാ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ അപ്പമെ തിന്നാതേം വീഞ്ചെ കുടിയാതേം വന്തിരുക്കിനെ; അവനേത്തിൽ പിശാശിരുക്കിനെ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നെ.
അതോഞ്ച് ചിലവേരാ കൺ തോണാത്താളും കുരവുടുവെ കൂടാത്തതുമാനെ ഒരു മുനി പുടിച്ചെ ഒരു മനിശനെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; കുരവുടുകേക്ക് കൂടാത്താ കുരവുടുകേം കാൺങ്കേം ചെയ്വെ തക്കെ നിലമേൽ ഏശു അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
ഏൻ ബേൽശബൂൽ ചക്കിതീൽ താൻ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കിനതൊണ്ണാ, നിങ്കെ കൂട്ടക്കാറാ ഏളെ ചക്കിതീൽനേ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കും? അകനയൊണ്ണാ അവറെ നിങ്കളെ നായമിടും.
അതെ കണ്ടോൺ എരുശലേമിൽ നുൺ വന്തെ മതപണ്ടിതര് ചൊല്ലിയത്, “മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻ താൻ ചെന്നേത്തിൽ നിക്കിനത്, അന്താൻ മുനിയെ ഉറക്കുകേക്കൊള്ളെ അതികാരമെ കൊടുക്കിനത്.”
അം കൂട്ടത്തിൽ ചിലവേരാ, “മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻനാലതാൻ ചെൻ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തിൻമെ ചെയ്യിനവനെല്ലാം വെളിച്ചത്തുകാക്ക് വുറോതമാ ഇരുക്കിനെ; അവറെ വെളിച്ചത്തുകാക്ക് വരിനതുമില്ലെ. എന്തൊണ്ണാ അവറെ ചെയ്നടക്കിനെ കെട്ടെ ചെയ്തികയെ വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് അവറെ ആശിക്കിനതില്ലെ.
അത്തുക്ക് മാനടവൻകാട്, “നിനക്ക് കാട്ടു ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ; ആര് നിന്നെ കൊൽകേക്ക് പയണപ്പടിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.