3 അമ്പോളെ മതപണ്ടിതരിൽ ചിലവേരാ ഇതെ കണ്ടാലെ, “ചെൻ തെയ്വ കുത്തമതാൻ ചൊന്നത്” ഒൺ മനശീൽ നിനച്ചെ.
അപ്പണേ വലിയെ പൂയാരി ഉടയാ തുണിയെ വലിച്ച് കിച്ച്, “ചെൻ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാച്ചെ; ഇനി ശാച്ചികളക്കൊണ്ട് നങ്കാക്ക് എന്തൻ തേവെ? നിങ്കളും ഇപ്പെ ചെൻ ചൊല്ലിയെ തെയ്വ കുത്തമെ കേട്ടേയതാനെ?
അവൻ മതപണ്ടിതര് വോലെ നാത്തെ അതികാരമായ് താൻ പടിയ്ക്കെ വച്ചത്.
ചെൻ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതെ നിങ്കെ കേട്ടേയതാനെ? നിങ്കാക്ക് എകനെ ഇരുക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടതും “ചെന്നെ കൊല്ലോണും” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ നിങ്കെ ചെയ്നടക്കിനെ കുത്തമാം കുറയാം തെയ്വ കുത്തമാം തെയ്വം മന്നിച്ചോകും.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ ഇം ഉലകത്തിലും വരുകേക്കൊള്ളത്തിലും അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.”
എന്തനേത്തൊണ്ണാ ഇതയത്തിൽ നുൺ വരിനെ കെട്ടെ നിനവ്, എടാൺ എടുപെൺ കിടത്തെ, തിശകെട്ടെ കിടത്തെ, കുലെ, കളവ്, തൂതൻ, വഞ്ചനെ, ചതിവ്, കെട്ടെ കാമം, കുറുപ്പുനാതെ നോക്കിനത്, കുത്തമെ ചൊൽനത്, പൊങ്കാരം, പുത്തികേട്
അത്തുക്ക് പരീശരും മതപണ്ടിതരും, “തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നെ ചെൻ ആര്? തെയ്വത്തുക്കല്ലാതെ പാപങ്കാടെ മന്നിപ്പേക്ക് വോറാരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ നിനച്ചിരുന്തെ.