32 ഏശു അവറകാൽ “പോൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അതുകാട് അവറളെ വുട്ട് അം പണ്ണിക്കൂട്ടത്തുക്ക് പോയെ; അതുകാടൊത്തേ വരവശി ഓടി തണ്ണീൽ ബൂന്ത് വീര്ക്കുമുട്ടി ചത്തെ.
മുനികാട് ഏശുവുകാക്ക്, “നീ എങ്കളെ മുടുക്കി വുടുക്കിനതൊണ്ണാ അം പണ്ണിക്കൂട്ടത്തുക്ക് മുടുക്കി വുടുക്കാമീ?” ഒൺ കെഞ്ചി കേട്ടെ.
ഇകനെ ആയതെ പണ്ണിയെ മേച്ച് നടന്തവേരാ കണ്ടാലെ അവറെ പട്ടണത്തുക്ക് ഓടിപ്പോയ് അങ്ക് നടന്തെ കാരിയങ്കാടെ മുച്ചൂടാം മുനി പുടിച്ചവേരാ കാരിയമാം ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറാത്തുകാൽ “പോൻ” ഒൺ ചൊല്ലി അതുകാടെ പണ്ണിയേത്തുക്ക് ഉറയ്ക്കിവുട്ടെ; ഇരണ്ടായിരം പണ്ണികാടുതാൻ അങ്ക് മേഞ്ച് നടക്കുമത്. അതുകാടൊത്തേ വരവശി ഓടി തണ്ണീൽ ബൂന്ത് വീര്ക്കുമുട്ടി ചത്തെ.
അവ്വോളയെ മുനികാട് അം മനിശനെ വുട്ട് പണ്ണിയേത്തിൽ ഓറിയതും അതുകാടൊത്തേ വരവശി ഓടി തണ്ണീൽ ബൂന്ത് വീര്ക്കുമുട്ടി ചത്തെ.
തെയ്വം മിന്നേ നിനച്ച് കൂട്ടിയവോലെ നശരായൻ ഏശുവെ നിങ്കകാൽ തന്തെ; നിങ്കെ അവനെ നിച്ചനാത്തവേരാ കയ്യാരെ ശിലുവേൽ തറപ്പിച്ച് കൊണ്ണാച്ചെ.
നിൻ അതികാരത്തിലും നിൻ പിരിയത്തിലും നീ മിന്നേ നിനച്ചെ കാരിയമയെല്ലാം നടക്കേക്കുചൂട്ടി ഇകനയെല്ലാം നടമായത്.
ആയിരം വരിയം ഓയിനവോളെ ഉരുമനെ തടവറേൽ നുൺ പിരിച്ചു വുടുക്കും.