16 അന്തിയോടായവോളെ മുനി പുടിച്ചെ കനേമാളുകളെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; അവൻ ചൊല്ലിയവോളെ മുനികാട് വുട്ടുപോകേം നോയാളികെ മുച്ചൂട്ടുക്കും ചുകം കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
അതോഞ്ച് ചിലവേരാ കൺ തോണാത്താളും കുരവുടുവെ കൂടാത്തതുമാനെ ഒരു മുനി പുടിച്ചെ ഒരു മനിശനെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; കുരവുടുകേക്ക് കൂടാത്താ കുരവുടുകേം കാൺങ്കേം ചെയ്വെ തക്കെ നിലമേൽ ഏശു അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടെ; അന്നേരം അവനുക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായ് അവറെ കൂട്ടത്തിലെ നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അവൻ അവെ കയ്യെ പുടിച്ചെ; അമ്പോളയേ അപ്പിണുക്ക് നോവ് വുട്ടുമാറിയെ; അവെ എന്തി അവനുക്ക് പമ്പുലമെ ചെയ്യെ.
ഇകനെ ആയതെ പണ്ണിയെ മേച്ച് നടന്തവേരാ കണ്ടാലെ അവറെ പട്ടണത്തുക്ക് ഓടിപ്പോയ് അങ്ക് നടന്തെ കാരിയങ്കാടെ മുച്ചൂടാം മുനി പുടിച്ചവേരാ കാരിയമാം ചൊല്ലിയെ.
ചിലയാളുകെ തളന്ത് കിടന്തെ ഒരാളെ പായോടെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ; അവറെ നമ്പിക്കയെ ഏശു കണ്ടോൺ തളന്ത് കിടന്താകാൽ, “മകനേ, ചുണയോടെ ഇര്; നിൻ പാപങ്കാടെ മന്നിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ നാലാ തളന്ത് കിടന്തെ ഒരാളെ ഏശുവുകാക്ക് ചിമ്പി കുടത്തെ.
“ചുത്തം കെട്ടെ മുനിയേ, ഇം മനിശനെ വുട്ടുപോ” ഒൺ ഏശു മിന്നുക്കേ ചൊല്ലിയനാലതാൻ ഇകനയവൻ കുരവുട്ടത്.
ആളുകെ വന്ത് കൂടിനതെ കണ്ടാലെ ഏശു മുനീകാക്ക് പിണയ്ങ്കെ, “കോളാതേം കുരവുടാതേമാക്കിനെ ആത്തുമാവേ, ഇനിയിരുന്ത് ചെന്നേത്തിൽ വാരാതെ ഉറയ്ങ്കി പോ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലി മുടുക്കി വുട്ടെ.
ഏശു പെൺ പുള്ളയെ കണ്ടോൺ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ച്, “മകളേ, നിൻ നോയിൽ നുൺ നിനക്ക് വുടുതൽ കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവളേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചെ.
അന്തിയോട് പെയ്ത് പോയോഞ്ച് പലപലെ നോയ് നൊടികാറാളെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; അവൻ ഒവ്വൊരുത്തനേത്തിലും കയ്യെ വച്ച് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
“നീ തെയ്വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു” ഒൺ ചൊല്ലികിടന്ത് മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ മുനികാട് കതറി കൂവി വുട്ടുപോയെ. അവൻ തെയ്വത്തിലെ കിരിശ്ത്തു താൻ ഒൺ മുനികാട്ടുക്ക് തിക്കിനൊള്ളനാലെ കുരവുടുവകൂടി വുടാതെ അവറളെ മുടുക്കി വുട്ടെ.
അപ്പോശ്ത്തലര് ചെയ്യെ അടകാളംനാലെ, പത്തിരോശ് വശിയേ പോമവോളെ അവൻ താപ്പുറയൊണ്ണാലും നോയ് നൊടികാറായേത്തിൽ അടിക്കോണുമൊൺ നിനച്ച് അവറളെ കുടത്ത് തെരുവീതീൽ വരേക്ക് പായിലും പരമ്പിലുമേ കിടത്തുമെ.