10 ഏശു ഇതെ കേട്ട് അരിശുകപ്പട്ടാലെ തനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ മാനടവൻകാക്ക്, “ഇശ്രവേൽ മാനടവനിലെ ഒരാളിൽ കൂടി ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ നമ്പിക്കയെ ഏൻ കണ്ടിരുക്കിനതേയില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവേകാക്ക്, “പെൺമ്പുള്ളേ, നിൻ നമ്പിക്കെ ചരിയാനത്; നിൻ പിരിയമ്പോലെ നിനക്കാകട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ഇരുന്ത് അപ്പിൺ മകേക്ക് ചുകം കിടച്ചെ.
“കനേംവേരാ കിശക്കോട് നുണ്ണും പടിണാറുകോട് നുണ്ണും വന്ത് അബുറാകാമും ഇശകാക്കും ആക്കോവും മത്തും തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ പന്തീൽ ഇരുക്കും.
ഏനും അതികാരത്തിലെ വരുതീക്ക് നിക്കിനാതാൻ; എൻ വരുതീലും പടയാളികെ ഇരുക്കിനെ; ഏൻ ഒരാകാൽ പോ ഒൺ ചൊല്ലിയാ പോനെ; ഒരാകാൽ വര് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അവൻ വരുകേം ചെയ്യിനെ; എൻ പണ്ണക്കാറൻകാൽ അതെ ചെയ് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അവൻ അതെ ചെയ്കേം ചെയ്യിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറാത്തുക്ക് നമ്പിക്കനാതെ ഇരുന്തതെ കണ്ടാലെ ഏശുവുക്ക് അരിശുകമായെ. അതോഞ്ച് ഏശു ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ കൂറായും പോയ് അങ്കിളവേരാക്ക് പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കേം ചെയ്യെ.
അവറെ നമ്പിക്കയെ ഏശു കണ്ടോൺ, “ഇണങ്കാ, നിൻ പാപങ്കാട്ടിൽ നുൺ നിനക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഏശു അവേകാക്ക്, “നിൻ നമ്പിക്കെ നിന്നെ കാപ്പാത്തിയിരുക്കിനെ; അമതിയാ പോ” ഒണ്ണെ.
ഏശു ഇതെ കേട്ട് അരിശുകപ്പട്ട് തനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ മാനടവൻകാക്ക് തിരുമ്പിയാലെ, “ഇശ്രവേൽ മാനടവനിലെ ഒരാളിൽ കൂടി ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ നമ്പിക്കയെ ഏൻ കണ്ടു കേട്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എല്ലാരും വെരുണ്ടു വെമ്പിയാലെ, “ഇം കുരവുടിനവേരായെല്ലാം കെലീലേലവേരാതാനേ?