29 അവൻ മതപണ്ടിതര് വോലെ നാത്തെ അതികാരമായ് താൻ പടിയ്ക്കെ വച്ചത്.
ഏശു അവറകാക്ക് പോയ്; “മേലോകത്തിലേം പൂമീലേം അതികാരങ്കാടെ ബൂറാ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
തെയ്വം ആശിക്കിനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനത്തിൽ നീമപണ്ടിതരക്കാട്ടീം പരീശരക്കാട്ടീം നമ്പുകേക്കാനവേരാ ആകാതിരുന്താ മേലോകത്തുക്ക് കടക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, പെൺ പുള്ളയെ കാണവോളെ ആശയോടെ അപ്പിണെ നോക്കിനവനെല്ലാം അപ്പിണും മത്തും ഇതയത്തിൽ എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തേയെ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഏനോ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, എടാൺ എടുപെൺ കിടന്ത് നടക്കിനെ കുത്തത്തുക്കല്ലാതെ ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ പെണ്ണെ വുട്ടാലെ, അവൻ അപ്പിണെ എടാൺ എടുപെൺ കിടത്തേക്ക് വുടുക്കിനെ. വുട്ടെ പെൺമ്പുള്ളയെ ആരൊണ്ണാലും എടുത്തിരുന്താ അവനും എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തു നടക്കിനെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, നിങ്കെ വുറോതീകാൽ ആത്തിരമാ ഇരിൻ ഒണ്ണും നിങ്കളെ തൊല്ലെ ചെയ്യിനവേരാക്ക് വായാതുകേം ചെയ്യിൻ;
ഏശു ഇം വശനമെ ചൊല്ലി ഓഞ്ചവോളെ അവൻ പടിയ്ക്കെ വച്ചതെ കേട്ട് അവറെ അരിശുകപ്പട്ടെ.
ഏശു മലേൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി വന്തവോളെ കന്നയായ് മാനടവൻകാട് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “ഒണ്ണാ ഏനും ഇതെ ചെയ്യിനത് എന്തൻ അതികാരം നാലെ ഒൺ നിങ്കകാൽ ചൊന്നതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കകാൽ എതിരാളിയായിരുക്കിനെ ഒരാക്കും നിങ്കളെ തടേകേക്കും മറുത്ത് ചൊൽകേക്കും കൂടാത്തെ വാക്കുകാടാം അറിവാം ഏൻ നിങ്കാക്ക് തരും.
ഒണ്ണാ തേവാനോശ് കുരവുടുമവോളെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് അവനുക്ക് പുത്തിയെ കൊടുത്തനാലെ അവറാത്തുക്ക് അവനുക്ക് എതിരായ് നിൽപ്പേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലെ.