11 അകനെ നിച്ചംകെട്ടെ നിങ്കെ ഉടവൻ മക്കാക്ക് നല്ലെ ബൊകുമാനമെ കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനതൊണ്ണാ മേലോകത്തിലെ നിങ്കെ തകപ്പൻ ഉടയാകാൽ കോക്കിനവേരാക്ക് എത്തിനാരം നൽമകാടെ കൊടുക്കും.
പൂമീലൊള്ളെ ആരളാം തകപ്പൻ ഒൺ വുളിപ്പാനില്ലെ; മേലോകത്തിലെ ഒരു തകപ്പൻ മട്ടുംതാൻ നിങ്കാക്ക് ഒള്ളത്.
അവൻ മീനെ കേട്ടാ നിങ്കെ അവനുക്ക് പാമ്പെ കൊടുക്കുമീ?
തൻ ഒരേ ഒരു മകനെ നമ്പുനെ ഏളവനുക്കും നാശം വന്ത് മാണ്ടുപോകാതെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു കിടയ്പ്പേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം അവനെ കൊടുക്കിളെ നിലമേൽ ഉലകത്തുകാക്ക് അപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തെ.
തെയ്വം നീമമെ കൊടുത്തത് മനിശെ മാനടവൻകാട് എല്ലാരും പാപികതാൻ ഒൺ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്കും തിക്കിലാതെ ഏൻ പാപമെ ചെയ്യാച്ചെ ഒൺ ആരും ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്കും ചൂട്ടിതാൻ. തെയ്വം അം നീമത്തിലെ അടിത്താനത്തിൽ ഒവ്വൊരാളാം നായം വിതിക്കും.
പിന്നെ എന്തെ ചൊൽകേക്ക്? ഏൻ മിന്നേ ചൊല്ലിയതുവോലെ എകൂതരും എകൂതരല്ലാത്തവേരാളുമാനെ എല്ലാരും ഒരേവോലെ പാപത്തുക്ക് അടിമപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
ഉടയാ ഒരേയൊരു മകനെ നങ്കെ മകിമെ ഒള്ളെ പിശപ്പുക്കുചൂട്ടി തന്തനാലെ, നങ്കെ പിശപ്പുക്ക് തേവയാനതെല്ലാം അവൻ ഉറപ്പായും തരുവിളെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ ചൊന്നത് ഇവ്വുലകമെല്ലാം പാപത്തിലെ ചക്കിതീൽതാൻ എമ്പട്ടു കിടക്കിനെ ഒൺ താൻ; അതുനാലെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പുനവനുക്ക് തെയ്വം വാക്കാരെ ചൊല്ലിവച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പെ അവൻ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
എല്ലാ നൽമേം തികഞ്ചെ വരമും കിടയ്ക്കിനത് വെട്ടെ വെളിച്ചങ്കാടെ തിട്ടിച്ചെ മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ തകപ്പൻകാൽ നുൺ താൻ. മാറിമാറി പോനെ താപ്പുറവോലെ നാത്തെ തകപ്പനാനെ തെയ്വം. അവൻ മാറാത്ത പുത്തി ഒള്ളാ താൻ.
നോക്കിൻ, തെയ്വം നങ്കളെ ഉടയാ മക്കെ ഒൺ വുളിപ്പേക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വം നങ്കകാക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അതെ കാട്ടിനെ; ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ തിക്കിനാത്തനാലെ നങ്കളാം തിക്കിനാത്തെ.
നങ്കെ തെയ്വമെ വിരുമ്പിയതുനാലെ നാത്തെ തെയ്വം നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്ത് നങ്കെ ചെയ്യെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്ക് ഉടയാ മകനെ മറുവിലയായ് കടത്തി വുട്ടതുതാൻ മെച്ചക്കമാനെ ആത്തിരം.