46 നിങ്കകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ മട്ടും ആത്തിരമാ ഇരുന്താ തെയ്വം നിങ്കാക്ക് എകനെ കൂലിയെ തരും? കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും അകനയേ ചെയ്യിനതാനെ?
മനിശൻ മകൻ തുൺ കുടിയ്ക്കിനവനായ് വന്തെ; അവനെ തീനാശക്കാറനായും കുടികാറനായും കരമെ പിരിക്കിനവേരാകാലും പാപികകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനാ ഒണ്ണും നിങ്കെ ചൊന്നെ; തെയ്വം തരിനെ അറിവ് എന്നത് അതെ പാലിച്ചി നടക്കിനെ ആളുകേൽ കാണും.”
അവറെ ചൊന്നത്തുക്കും അവൻ വിലേ കൊടാതവോയേ ശവേക്ക് മില്ലോട് ചൊല്ലോണും; ശവെ ചൊന്നതാം കോളാതവോയെ അവൻ നമ്പിക്കെ നാത്താളും കരമെ പിരിക്കിനാവോലേം ഇരുക്കട്ടെ.
ഇണങ്കരെ മട്ടും വണങ്കിനതൊണ്ണാ എന്തൻ ഉവകാരം? എകൂതരല്ലാത്തവേരാകൂടി അതമേതാനേ ചെയ്യിനത്?
നിങ്കെ നീതിയാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവോളെ മനിശെ മാനടവൻ കാൺമ്പേക്കുചൂട്ടി ഒണ്ണാം അവറാത്തുക്ക് മില്ലോട് ചെയ്വാനില്ലെ; നിങ്കെ അകനെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ തകപ്പൻകാൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് ഒരു കൂലീം കിടയാത്ത്.
അണ്ണേക്ക് റാവ് ലേവി ഏശുവാം ശിശിയരാം വിരുന്തുക്ക് വുളിച്ചെ; ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ കരമെ പിരിക്കിനെ കനേംവേരാളും പാപികളും വന്ത് അവനും മത്തും തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ.
ഇകത്തവേരാളും മത്തും ഏശു തീൻ തണ്ണിയെ കുടിച്ച് ഇരുക്കിനതെ പരീശര് ഒൺ ചൊന്നവേരാ കൂട്ടത്തിലെ മതപണ്ടിതര് കണ്ടാലെ അവൻ ശിശിയരുകാൽ, “കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും പാപമെ ചെയ്നവേരാളും മത്തും ചെൻ തുൺ കുടിയ്ക്കിനത് എന്ത്” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒരുനാ കരമെ പിരിക്കിനെ കനേകംവേരാളും പാപികളും ഏശു ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് തൻകാക്ക് വന്തെ.
ഒണ്ണാ കരമെ പിരിക്കിനാളോ തുലേൽ നുൺ മേലോകത്തുക്ക് നോക്കുകേക്ക് കൂടി തുനിയാതെ ചങ്കുക്കടിച്ച്, ‘തെയ്വമേ, ഇം പാപിയാനെ എൻകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കരമെ പിരിക്കനവേരാളിൽ തലവനും പണക്കാറനുമാനെ ശക്കായി ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ അങ്കൊണ്ടായെ.
എല്ലാരും അതെ കണ്ടാലെ, “അവൻ പാപിയാനവനും മത്തും അവൻ കൂരേക്ക് വിരുന്തുക്ക് പോയിരുക്കിനെ” ഒൺ മുറുമുറുത്തെ.
അമ്പോളെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും അവൻകാൽ രാടിപിരാടുകേക്ക് വന്ത്, “എശമാനനേ, എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതോഞ്ച് ലേവി ഉടയാ കൂരേൽ ഏശുവുക്കുചൂട്ടി ചരിയാനെ വിരുന്തിട്ടെ; വിരുന്താളികെ കൂട്ടത്തിൽ കനേം കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും വോറാളുകളും ഒണ്ടായെ.
ഒണ്ണാ പരീശരും മതപണ്ടിതരുകാടും ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാൽ, “നിങ്കെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും പാപികളും മത്തും തുൺ കുടിയ്ക്കിനത് എന്ത്” ഒൺ കുശുകുശുത്തെ.
ഒണ്ണാ ഏശു ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടെ കേട്ടവോളെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും വോറൊള്ളാളുകേം ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടുത്തതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ വശി നീതിയൊള്ളത് ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മനിശൻ മകൻ തുൺ കുടിയ്ക്കിനവനായ് വന്തെ; അവനെ തീനാശക്കാറനായും കുടികാറനായും കരമെ പിരിക്കിനവേരാകാലും പാപികകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനാ ഒണ്ണും നിങ്കെ ചൊന്നെ.