Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




മത്തായി 5:18 - പുതുവൻ ചേതി

18 വാനമും പൂമീം മാഞ്ച് പോയാലും നായപുറമാണത്തിലെ ഒരു ചുറിയെ കാരിയങ്കൂടീം അത് ഉന്നം വച്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാട് നടകാതെ മാഞ്ച് പോകാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് മെച്ചക്കമാ ചൊന്നെ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




മത്തായി 5:18
82 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

തെയ്‌വം നായവിതി ഇടിനെ നാളിൽ ചോതോം കോമോറാ ഒണ്ണീ പട്ടണങ്കാട്ടിൽ ചെയ്യിനതക്കാട്ടി നായവിതിയെ അം പട്ടണത്തുകാക്ക് ചെയ്യും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


ഒണ്ണാ ഒരു പട്ടണത്തിൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടച്ചാ ഇനിയൊരു പണ്ണേക്ക് ഓടി പോനിൻ. മനിശൻ മകൻ വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ നിങ്കെ എല്ലാ ഇശ്‌രവേൽ പട്ടണങ്കാട്ടിലും വേലേ ചെയ് ഓയാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


എൻ ശിശിയൻ ഒൺ നിനച്ച് ഇം അപ്പുറാണികേൽ ഒരാക്കു ഒരു കോപ്പി പച്ചത്തണ്ണിയെ ഒണ്ണാലും കൊടുത്താ കൊടുക്കിനവനുക്ക് കൂലി കിടയാതെ ഇരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”


പെണ്ണാളിൽ നുൺ പുറന്തവേരാളിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാനക്കാട്ടിലും വലിയവൻ ആരുമില്ലെ; ഒണ്ണാ തെയ്‌വ രാച്ചത്തിലെ ചുറിയവൻ അവനക്കാട്ടി വലിയവൻതാൻ ഒൺ മെച്ചക്കമാ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.


അനേകം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും നീതിമാൻമാരുകാടും നിങ്കെ കാണതെ കാൺമ്പേക്ക് ആശിച്ചപ്പണും അവറെ കണ്ടതില്ലെ. നിങ്കെ കോക്കിനതെ കോപ്പേക്ക് ആശിച്ചപ്പണും കേട്ടതില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമായ് ചൊന്നെ.


മനിശൻ മകൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിൽ വരിനതെ കാണതുവരേക്ക് ഇന്നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”


ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നമ്പിക്കേലെ കുറവുനാലതാൻ; കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം മലേകാൽ ഇവുടെ നുൺ അക്ക് തള്ളി നീങ്ക് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നീങ്കും; നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണും മുടിയാതിരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


നിങ്കെ പൂമീൽ കെട്ടിനതെല്ലാം മേലോകത്തിലും കെട്ടിയിരുക്കും; നിങ്കെ പൂമീൽ പിരിക്കിനതെല്ലാം മേലോകത്തിലും പിരിഞ്ചിരുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.


അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ തിരുമ്പി കുശന്തെ പുള്ളകാടുവോലെ ആകാതിരുന്താ ഒരുനാളും മേലോകത്തിൽ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാൽ, “‘കനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒള്ളാ മേലോകത്തുക്ക് കടക്കിനത് ചരിയാനെ കറുമം താൻ’ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


ഏശു അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “എല്ലാതാം പുതുവനാക്കിനെ കാലത്തിൽ മനിശൻ മകൻ ഉടയാ മകത്തമാനെ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവോളെ എനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ നിങ്കെ പന്നണ്ടാളും കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്ത് ഇശ്‌രവേലിലെ പന്നണ്ട് വർളാടാം നായം നടത്തുകേം ചെയ്യും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.


അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ നിങ്കെ ശന്തേകപ്പടാതെ നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരായായാ ഏൻ ഇം അത്തീകാൽ ചെയ്യതെ നിങ്കാക്ക് ചെയ്‌വേക്കാകും; ഒൺ മട്ടുമില്ലെ ഇം മലേകാൽ, ‘ഉളകി കടലിൽ ബൂശ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയാ അതും അതേവടി നടക്കും.


ചേരളിൽ ആരുനേ തന്താരുക്കിരുന്തെ പിരിയമെ ചെയ്യത്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. “വലിയെ മകൻ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും വേശികാടും നിങ്കാക്ക് മിന്നേ തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കിനെ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


ഇകനെ ചെയ്യെ എല്ലാ കുലേക്കുമൊള്ളെ തണ്ടനെ ഇം വർളാട്ടിലേ വരും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.


അത്തുക്ക് അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ ഇം കാണെ വലിയെ ആലയം ഒരു കല്ലുക്കു മീത്തോട് ഒരു കൽകൂടി നാതെ നാശമായ് മണ്ടും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


അകനയൊണ്ണാ അം എശമാനൻ അം പണ്ണക്കാറനെ തനക്കൊള്ളെ എല്ലാത്തുക്കും കങ്കാണിയായ്‌ക്കി വയ്‌ക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.


അത്തുക്ക് അവൻ, ‘എനക്ക് നിങ്കളെ തിക്കിലെ ഒൺ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


അത്തുക്ക് രാശാവ് അവറകാക്ക്, “ഇം എളിമയാനെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരിൽ ഒരാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യതെല്ലാം എനക്ക് ചെയ് തന്തെ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലും.


അത്തുക്ക് രാശാവ് അവറകാൽ, “ഇം എളിമയാനവേരാളിൽ ഒരാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യാത്തെ കാലത്തോളം എനക്കുതാൻ ചെയ്യാപ്പോയത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലും.


കുത്തമെ കെട്ടിളെ അണകാടെ ബൂറാ കൊടുത്തോയാതെ നിനക്ക് അങ്ക് നുൺ പുറത്തുക്ക് ഉറങ്കി വരുകേക്ക് കൂടാത്ത്” ഒൺ ഏൻ മെച്ചക്കമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ.


നിങ്കെ നോയ്‌മ്പെ നോത്തിരുക്കിനവോളെ നരി ചാമിക്കാറാവോലെ ചോന്തെ മുകറെ കാട്ടുവാനില്ലെ; അവറെ നോയ്‌മ്പെ നോത്തിരുക്കിനതൊൺ മാനടവൻകാടെ കാട്ടുവച്ചൂട്ടിതാൻ ഉടവുറെ ഉരുവമെ മാത്തിനത്; അവറാത്തുക്ക് അത്തിലെ കൂലി ഇപ്പണെ കിടച്ചേയതൊൺ ഏൻ മെച്ചക്കമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


അതുനാലെ നിങ്കെ അപ്പുറാണികേക്ക് തറുമമെ കൊടുക്കിനവോളെ നരി ചാമിക്കാറാ എകൂതാ പള്ളീലും വശിയരുകിലും ചെയ് നടക്കിനവോലെ വിളമ്പരമെ ചെയ് മത്താളമടിപ്പേക്ക് വുടുപ്പാനില്ലെ; വോറെ വേരാകാൽ നുൺ ഉടവുറാത്തുക്ക് മാനം കിടയ്‌പ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ അവറെ ഇകനെ ചെയ്യിനത്. അത്തുക്കൊള്ളെ കൂലി ഇപ്പണെ അവറാത്തുക്ക് കിടച്ചേയതൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് മെച്ചക്കമാ ചൊന്നെ.


ഏശു ഇതെ കേട്ട് അരിശുകപ്പട്ടാലെ തനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ മാനടവൻകാക്ക്, “ഇശ്‌രവേൽ മാനടവനിലെ ഒരാളിൽ കൂടി ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ നമ്പിക്കയെ ഏൻ കണ്ടിരുക്കിനതേയില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


തെയ്‌വ രാച്ചമെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ഏത്തെടാത്തവൻ ഒരുനാളും അത്തിൽ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണോൺ അവറാത്തുക്ക് കയ്യെ വച്ച് കൂശാടിയെ.


അത്തുക്ക് ഏശു, “മെച്ചക്കമാ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, ഏൻനാലയോ ഇം നല്ലെ ചേതിനാലയോ കൂരയാം അണ്ണൻ തമ്പിയേരാം പെയ്‌ങ്കാമാരാം തായ് തന്തേരാം പുള്ളെ കുട്ടികളാം ഉശമാം വുട്ടൊറിയിനവനുക്ക്, തണ്ടനയോടയേ എത്തിനാരം കൂരേം അണ്ണൻ തമ്പിയേരും തള്ളെ തന്തേരും പുള്ളെ കുട്ടികാടാം ഉശമാം ഇം കാലത്തിലേ കിടച്ചോകും. അതുവോലതാൻ ഇനി വരുനെ കാലത്തിൽ എണ്ണെണ്ണേക്കും ഇരുക്കിനെ ഉശിരും കിടച്ചോകും.


നിങ്കെ ചൊന്നതുവോലെ ആകുമൊണ്ണെ നമ്പിക്കയോടെ ഇം മലേകാൽ ഉളകി കടലിൽ പോയ് ബൂശ് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് അതേവടി നടക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


ഇതെ ശിശിയരെ വുളിച്ച് കാട്ടിയാലെ ചൊല്ലിയത്, “ഇത്തിനാരംവേരാ കാണിയ്‌ക്കെ ഇട്ടതിലും കനേം ഇം അപ്പുറാണിയാനെ തൂക്കാലിച്ചിതാൻ ഇട്ടിരുക്കിനെ ഒൺ ചത്തിയമാ ഏൻ ചൊന്നെ.


ഇപ്പെ പിശയ്‌ക്കിനവേരായെല്ലാം ചത്ത് ഓയിനത്തുക്കുമിന്നേ ഇം അടകാളമെ നിങ്കെ കാണും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


അവറെ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, ഏനും മത്തും തുണ്ണിരുക്കിനവേരാളിൽ ഒരാ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒണ്ണെ.


തെയ്‌വ രാച്ചത്തിലെ പുതുവൻ വീഞ്ചെ കുടിയ്‌ക്കിനെ നാൾവരേക്ക് ഏൻ ഇത്തിലിരുന്തു കുടിയാത്തൊൺ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.”


ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി ഇരണ്ടു വട്ടം കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണെ.


ഇം നല്ലെ ചേതിയെ ഉലകത്തിൽ ഏടയെല്ലാം വുളിച്ച് ചൊന്നതോ അങ്കെല്ലാം ചൊള്ളെ നിനക്കുവച്ചൂട്ടി ചൊൾ ചെയ്യെ കാരിയമെ ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”


ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ നിങ്കെ ചെയ്‌നടക്കിനെ കുത്തമാം കുറയാം തെയ്‌വ കുത്തമാം തെയ്‌വം മന്നിച്ചോകും.


ആരൊണ്ണാലും നിങ്കളെ ഏത്തെടാതേം നിങ്കെ ചൊല്ലെ കോളാതേം ഇരുന്താ അങ്ക് നുൺ മണ്ടോണും; പോനവോളെ നിങ്കെ കാലിലെ കുശുമ്പെ തുവുത്തിട്ടാലെ വേണും പോകേക്ക്; എന്തൊണ്ണാ അവറാത്തുക്കു വതിലാനെ തെളിവുക്കുതാനത്.”


ഏശു ഇതെ കേട്ടാലെ ചരിയാനത്തിൽ കവലയോറി നെടുവീർപ്പോടെ ചൊല്ലിയത്, “ഇം വർളാട്ടിലെ ആളുകെ അടകാളമെ തേടിനത് എന്തുക്ക്? ചേരാക്കത് കണ്ടു കിടയാത്ത് ഒൺ ചത്തിയമായ് നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒണ്ണോൺ.


ഏശു അവറകാൽ, “തെയ്‌വ രാച്ചം ചക്കിതിയോടെ വരിനതെ കാണതുവരേക്ക് ഇന്നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


നിങ്കെ കിരിശ്‌ത്തുവിലെ പേരെടുത്ത് നടക്കിനവേരാനാലെ ആരൊണ്ണാലും ഒരു കോപ്പി തണ്ണിയെ കുടിപ്പേക്ക് തന്താ അവനുക്ക് അത്തിലെ കൂലി കിടയാതെ ഇരാത്ത് ഒൺ ഏൻ പിന്നേം ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.


എശമാനൻ വരിനവോളെ ഉശാരാ അയന്തിരുക്കിനെ വേലക്കാറൻ ഓകമൊള്ളാ; അവൻ അരേ കെട്ടി അവറളെ തീനുക്കിരുത്തുകേം, വന്തു അവറാത്തുക്കു ഏവലെ എടുക്കേം ചെയ്യുമൊണ്ണും ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.


നിൻ കൂര നാതിനാതയായോകും; ‘കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനാ ഓകമൊള്ളാ’ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇനി എന്നെ കാണാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”


ഒണ്ണാ മോശേലെ നായപുറമാണത്തിലെ അച്ചരത്തിലെ ഒരു വള്ളിയൊണ്ണാലും പുള്ളി ഒണ്ണാലും നാതയാനതക്കാട്ടി വാനമും പൂമീം മാഞ്ച് പോനത് എളുപ്പം.


തെയ്‌വ രാച്ചമെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ ഏത്തെടാത്തവൻ ഒരുനാളും അത്തിൽ കടകാത്ത്” ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.


അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “തെയ്‌വ രാച്ചംനാലെ കൂരയമോ പെണ്ണമോ അണ്ണൻ തമ്പിയേരമോ പെയ്‌ങ്കാമാരമോ തായ് തന്തേരമോ പുള്ളെ കുട്ടികളയോ വീയ് ഒറീകേം


അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് നീ ചത്തിയമാ എൻ കൂട്ടത്തിൽ പരുതീശാവിൽ ഇരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


“ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാം ഉടവൻ ചൊന്തെ തേശത്തിൽ ആരും ഏത്തെടാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ” ഒണ്ണും അവറകാക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയെ.


പിന്നേം അവൻ ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, മേലോകം തുറന്ത് ഇരുക്കിനതും തെയ്‌വ തൂതരുകാട് മനിശൻ മകൻകാക്ക് ഓറുകേം ഉറങ്കുകേം ചെയ്യിനതാം നിങ്കെ കാണും.”


“ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, ആട്ടുകൊട്ടിലുക്ക് വാതൽ വശീക്ക് ഓറാതെ വോറേ വശീക്ക് ഓറിനവൻ കളുക്കനും കളവാണീംതാൻ.


അതുനാലെ ഏശു പിന്നേം അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ മെച്ചക്കമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഏൻ ആടുകാട് വാതൽതാൻ.


ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, കോതമ്മെ മണി മണ്ണിൽ ബൂശാതേം അത് ചാകാതേം ഇരുന്താ അത് അതേവടി ഇരുക്കും; ചത്തതൊണ്ണാ അത് കനേം വെള്ളാമെ തരും.


ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പണ്ണക്കാറൻ ഉടയാ എശമാനനക്കാട്ടി ഒരുത്തിനെകൂടി വലിയവനില്ലെ; ചേതിക്കാറൻ ചൊല്ലിവുട്ടവനക്കാട്ടി വലിയവനുമില്ലെ.


അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ചത്തിയമാ നീ എനക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ വുടുക്കുമീ? ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണുവട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എന്നേത്തിൽ നമ്പുനവൻ ഏൻ ചെയ്യിനതെ ചെയ്യും; ഏൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോനതുനാലെ അവൻ അതക്കാട്ടീം വലിയെ കാരിയമെ ചെയ്യും.


“ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഉലകം പിരിയമോറിനവോളെ നിങ്കെ കോന്ത് കണ്ണീരും കവലേം അടയും; നിങ്കെ കവലപ്പടും ഒണ്ണാ നിങ്കെ കവലെ പിരിയമാകുകേം ചെയ്യും.


അണ്ണേക്ക് നിങ്കെ എൻകാൽ ഒണ്ണാം കോളാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ. നിങ്കെ എൻ നാമത്തിൽ കോക്കിനതെ എല്ലാം എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരും.


ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ, “നീ ഉളന്താരിയായിരുന്തവോളെ നിൻമ്പാട്ടിലെ തുണിയെ ഇട്ട് നിനക്ക് പിരിയമൊള്ളാനുക്ക് പോയെ; ഒണ്ണാ നീ കിശവനാരാനവോളെ നീ കയ്യെ നീട്ടുകേം വോറൊരാ നിനക്ക് തുണിയെ ഇടവച്ച് നിനക്ക് പിരിയം നാത്താനുക്ക് കൊണ്ടോകേം ചെയ്യും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


“ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതെ എങ്കെ ചൊന്നെ, എങ്കെ കണ്ണാരെ കണ്ടതെ നിങ്കകാക്ക് ഉറപ്പിച്ച് ചൊന്നെ; അപ്പണും എങ്കെ ഉറപ്പായ് ചൊന്നതെ നിങ്കെ ഏത്തെടുക്കിനതില്ലെ.


അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ; പുതുവനായ് പുറകാതവോയാ തെയ്‌വ രാച്ചമെ കാൺമ്പേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.


അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, തണ്ണീൽ നുണ്ണും ആത്തുമാവിൽ നുണ്ണും പുറകാതവോയെ ആരുക്കും തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ കടപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്.


ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഉടയാ തകപ്പൻ ചെയ് കാണതല്ലാതെ മകനുക്ക് ചൊന്തമായ് ഒണ്ണാം ചെയ്‌കേക്ക് മുടിയാത്ത്; അതുനാലെ തകപ്പൻ ചെയ്യിനതയെല്ലാം മകനും അതേവോലെ ചെയ്യിനെ.


അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ, നിങ്കെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ കണ്ടനാലെ നാത്തെ, അപ്പമെ തുൺ മതിയടഞ്ചനാലതാൻ എന്നെ തേടിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, മേലോകത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ അപ്പമെ നിങ്കാക്ക് തന്തത് മോശയില്ലെ. എൻ തകപ്പൻതാൻ മേലോകത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ മെച്ചക്കമാനെ അപ്പമെ നിങ്കാക്ക് തന്തത്.


നിച്ചമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത് നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടയ്‌ക്കും.


അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ നിങ്കെ മനിശൻ മകനിലെ കറിയെ തിന്നാതേം അവൻ ഇലത്തമെ കുടിയാതേം ഇരുന്താ നിങ്കളിൽ ഉശിരു ഒണ്ടാകാത്ത്.


അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പാപമെ ചെയ്യിനവനെല്ലാം പാപത്തുക്ക് അടിമകാടുതാൻ.


ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ പാലിക്കിനവൻ ഒരു കാലത്തിലും ചാകാത്ത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.


അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, അബുറാകാം പുറക്കിനത്തുക്കും മിന്നേയേ ‘ഏനാനവൻ ഏനാനെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


ഒണ്ണാ കരുത്താവിലെ വശനമോ എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിക്കും.” ഇന്താൻ നിങ്കകാൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ വശനം.


പിന്നെ ഏൻ വൻ വെള്ള കോയിമെ കട്ടിലാം അത്തിൽ ഒരാ ഇരുക്കിനതാം കണ്ടെ; അവനുക്ക് മില്ലോട് നുൺ വാനമും പൂമീം ഓടിമണ്ടിയേയെ; പിന്നെ അതുകാടെ കണ്ടതില്ലെ.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ