16 അകനതാൻ നിങ്കെ വോറെ വേരാക്ക് വെളിച്ചമാകോണും; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ കണ്ട് അവറെ മേലോകത്തിലെ തകപ്പനുക്ക് മകിമേ കൊടുക്കും.
അവറെ തങ്കെ ചെയ്തികളയെല്ലാം മനിശരുകാട് കാൺമ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ ചെയ്യിനത്; തങ്കെ നെത്തീൽ കെട്ടി ഇരുക്കിനെ മന്തിരപ്പട്ടെ വീതിയാക്കുകേം തുണീലെ തൊങ്കലിലെ കരെ വലിയതാക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
പൂമീലൊള്ളെ ആരളാം തകപ്പൻ ഒൺ വുളിപ്പാനില്ലെ; മേലോകത്തിലെ ഒരു തകപ്പൻ മട്ടുംതാൻ നിങ്കാക്ക് ഒള്ളത്.
അകനെ നിങ്കെ ചെയ്യാ നിങ്കെ മേലോകത്തിലെ തകപ്പൻ മക്കെ ആകും; അവൻ നല്ലയാളുകേക്കും തിശകെട്ടവേരാക്കും ഉടയാ പെയ്തെ അടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ; നീതിയൊള്ളവേരാക്കും നീതി കെട്ടവേരാക്കും മശയാം പെയ്യെ വയ്ക്കിനെ.
നിങ്കെ നോയ്മ്പെ നോത്തിരുക്കിനവോളെ നരി ചാമിക്കാറാവോലെ ചോന്തെ മുകറെ കാട്ടുവാനില്ലെ; അവറെ നോയ്മ്പെ നോത്തിരുക്കിനതൊൺ മാനടവൻകാടെ കാട്ടുവച്ചൂട്ടിതാൻ ഉടവുറെ ഉരുവമെ മാത്തിനത്; അവറാത്തുക്ക് അത്തിലെ കൂലി ഇപ്പണെ കിടച്ചേയതൊൺ ഏൻ മെച്ചക്കമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
നിങ്കെ ഇകനെ വായാതിൻ: മേലോകത്തിലെ എങ്കെ തകപ്പനേ, പരിശുത്തമാനെ നിൻ നാമം മകിമപ്പടട്ടെ;
അങ്ക് നുണ്ണെ മാനടവൻകാട് അതെ കണ്ട് അരണ്ടാലെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ഇകത്തെ അതികാരമെ കൊടുത്തെ തെയ്വമെ മകിമപ്പടുത്തിയെ.
ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ വായാതിനവോളെ ഇകനെ ചൊല്ലോണും, ‘മേലോകത്തിലെ എങ്കെ തകപ്പനേ, പരിശുത്തമാനെ നിൻ നാമം മകിമപ്പടട്ടെ; നിൻ രാച്ചം വരട്ടെ; [നിൻ പിരിയം മേലോകത്തിൽവോലെ പൂമീലും ആകോണുമേ;]
നിങ്കെ കനേമായ് കനി കായ്ക്കിനവോളെ നിങ്കെ എൻ ശിശിയരുകാടാനെ; അകനെ എൻ തകപ്പൻ മകത്തപ്പടിനെ.
ഓപ്പാവൊണ്ണെ തേശത്തിൽ പെട്ടമാൻ ഒൺ ചൊന്നെ തവീതാവ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ കരുത്താവെ നമ്പി പിശച്ചിരുന്തെ; അവെ എപ്പണും നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്കേം താനതറുമമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്മാളും താൻ.
അമ്പാൾ ഇതയത്തിൽ മറഞ്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാടും വെളിപ്പടും; അമ്പാൾ നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത്, “മെച്ചക്കമാ തെയ്വം നിങ്കെ ഇടേൽ ഒള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലി തെയ്വമെ കുമ്പിടും.
നിങ്കെ ചെയ്യെ വേലയാലെ നിങ്കെ ചത്തിയമൊള്ളവേരാ ഒൺ തെളിയിച്ചനാലേം നിങ്കെ ഏത്തു ചൊല്ലിയെ കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ പാലിച്ചനാലേം അവറാത്തുക്കും വോറെ ഒള്ളവേരാക്കും കൊടുക്കേക്ക് കാട്ടിയെ മനശുനാലേം കനേമാളുകേക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊൽകേക്കാകും.
ഇതെചൊല്ലി കേട്ടാലെ എന്നെ നിനച്ച് അവറെ തെയ്വത്തുക്ക് മകിമെ കൊടുത്തെ.
നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ കയ്വേലയാ കരുവപ്പുടിച്ചു വുട്ടവേരാ താൻ നങ്കെ; ഇതെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി തെയ്വം അതെ മിന്നമേ ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ.
മിന്നേ നിങ്കെ ഇരുട്ടിൽ താൻ നടന്തത്; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ കരുത്താവിൽ വെട്ടമായ് ഇരുക്കിനെ; അതുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പെ വെട്ടത്തിലൊള്ളെ മക്കളായ് നടക്കോണും.
അതുമട്ടുമേയല്ലെ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്ക്ന പെണ്ണാകാട്ടുകാക്ക് ഓയ്ക്കമാനവോലെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് നല്ലെ പേരെ വാങ്കോണും.
പുള്ളെ കുട്ടികളെ നല്ലെ ചൊല്ലിൽ വളത്തീം വിരുന്താളികേക്ക് ഏവലെ എടുത്തും കൂരേൽ വരിനെ തെയ്വ വേലക്കാറാ കാലെ കശുവീം കറുമമടേനവേരാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യിനാളുമാകോണും. ഇകനെ നല്ലെ ചെയ്തികളെ ചെയ്യിനാളമട്ടും താൻ തൂക്കാലിച്ചി കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടുകേക്ക്.
അതുവോലതാൻ മാനടവൻ ചെയ്യിനെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെല്ലാം വെളിവാകും; ആരുക്കും കാണാതെ ചെയ്യതായാലും ഒരുനാ അത് വെളിപ്പടും.
നൽമെ ചെയ്വേക്കും നല്ലനല്ലെ കാരിയമെ ചെയ്യിനത്തിൽ ചമ്പാത്തക്കാറൻ ആകേക്കും തങ്കാക്കൊള്ളതെ മനശിരക്കത്തോടെ പങ്കുകേക്കും അവറാത്തുക്ക് ഉവതേശമെ കൊടുക്കോണും.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
നീ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് എല്ലാത്തിലും അവറാത്തുക്ക് വശികാട്ടിയായ് ഇരുക്കോണും. ചത്തിയമായും കെവുനത്തോടേം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
നങ്കെ ആൾക്കാറാ ഉവകാരം നാത്തവേരാ ആകാതിരുപ്പേക്ക്, തേവയാനവോളയെല്ലാം ഉതവിയെ ചെയ് നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്കേക്ക് അവറെ പടിയ്ക്കട്ടെ.
ഒണ്ണാ നങ്കെ രച്ചകനാനെ തെയ്വ ആത്തിരമും പിന്നിയമും വെളിപ്പട്ടവോളെ
ആത്തിരത്തുക്കും നല്ലെ ചെയ്തികേക്കുംചൂട്ടി അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും ഉശാരേത്താം.
ഏശുവെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ നിങ്കളെ നിച്ചം കെട്ടവേരായൊൺ ചൊല്ലിയാലും അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പിൽ പിശയ്ക്കോണും. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ കാരിയമെ കണ്ടു ഏശു വരുനെ നാളിൽ തെയ്വത്തുക്ക് അവറെ മകിമെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് ഇടവരും.
അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.
പെണ്ണാകാടേ, നിങ്കെ ആണാകാട്ടുക്കു അടയ്ങ്കിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവറളിൽ ആരൊണ്ണാലും തെയ്വ വശനത്തിലെ ചൊല്ലുക്ക് നടകാതിരുന്താ ചുത്തമൊള്ളതും പേടിയോടെ ഒള്ളതുമാനെ നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പ് കണ്ട് തെയ്വമെചൊല്ലി ചൊല്ലാതെ അവറെ തെയ്വത്തുകാൽ വന്തോകും.
ഒരാക്കു വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ അവൻ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലട്ടെ. വോറൊരാക്ക് ഏവലെ ചെയ്കേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ തെയ്വം കൊടുത്തെ തകിതിവോലെ ചെയ്യട്ടെ. അകനെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലെ തെയ്വ നാമം മകിമപ്പടുകേക്ക് ഇടെവരും. മകിമേം ചക്കിതീം എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.
നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിനതുനാലെ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കളെ വെക്കം കെടുത്തിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാതാൻ; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ മകിമെ ഒളെള ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ ഇരുക്കിനെതാനെ.