10 തെയ്വം ആശിക്കിനെ നിലമേൽ നടക്കിനനാലെ തണ്ടനെ ഏൽക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; മേലോകം അവറാത്തുക്കൊള്ളത്.
ഒണ്ണാ ഒരു പട്ടണത്തിൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടച്ചാ ഇനിയൊരു പണ്ണേക്ക് ഓടി പോനിൻ. മനിശൻ മകൻ വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ നിങ്കെ എല്ലാ ഇശ്രവേൽ പട്ടണങ്കാട്ടിലും വേലേ ചെയ് ഓയാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.
തെയ്വം വേണും ഒൺ ആശിക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; തെയ്വ രാച്ചം അവറാത്തുക്കൊള്ളതുതാൻ.
അത്തുക്ക് ഏശു ശിശിയരുകാക്ക് കൂശോറി ചൊല്ലിയത്, “കുഞ്ചിക്കാടെ എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് വുടിൻ; അവറളെ വിലക്കുവാനില്ലെ; തെയ്വ രാച്ചം ഇകത്തവേരാക്ക് ഒള്ളതാൻ.
ഒണ്ണാ ഇതെല്ലാം നടക്കിളത്തുക്ക് മിന്നേ എൻ നാമം നാലെ നിങ്കളെ പുടിച്ച് ചിക്കേ ചെയ്യും. അവറെ നിങ്കളെ കൊണ്ടേയ് നായം നടത്തുകേം എകൂതാ പള്ളീലും ഇരുട്ടറേലും ഇടുകേം രാശാവുക്ക് മില്ലോടും നാട്ടുമന്നരുക്ക് മില്ലോടും കൊണ്ടോയ് നുറുത്തുകേം ചെയ്യും.
എൻ തകപ്പൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിലെ അതികാരമെ എനക്ക് നീമിച്ച് തന്തതുവോലെ ഏനും നിങ്കാക്ക് അതികാരമെ നീമിച്ച് തരിനെ.
പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരെ നോയ്ക്കി ചൊല്ലിയത്, “അപ്പുറാണികയാനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ എന്തൊണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കാക്കൊള്ളത്.
“മനിശനായ് വന്താനാലെ മാനടവൻ നിങ്കളെ വൊറുത്ത് വെക്കം കെടുത്തി കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ഒൺ ചൊല്ലി പുറിച്ച് ചൊന്നവോളെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ.
ഒരു പണ്ണക്കാറൻ ഉടയാ എശമാനക്കാട്ടി ഒരിത്തിനേം വലിയവനില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ പേച്ച് വാത്തകാടെ നിനച്ചോനിൻ; അവറെ എന്നെ അലക്കശിച്ചതൊണ്ണാ അവറെ നിങ്കളാം അലക്കശിക്കും; അവറെ എൻ വശനമെ പാലിച്ചതായപ്പെ നിങ്കെ ചൊല്ലാം കോപ്പനായെ.
അകനെ കെമാലിയേൽ ചൊല്ലിയതെ അവറെ കേട്ട്, അപ്പോശ്ത്തലരളെ വുളിച്ച് കുടത്ത് അടിയ്ക്കെ വച്ചാലെ, കണ്ടിപ്പാ ഇനി ഏശു പേച്ചമേ കുരവുടുവാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലി അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ.
തേവാനോശെ കൊണ്ണത് ശവുലുക്ക് ചമ്മതമായ് താൻ ഇരുന്തത്. അണ്ണേക്ക് എരുശലേമിലെ ശവേക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ വന്തെ; അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കയാ ഇരുന്തയാളുകെ എകൂതിയാ ശമരിയാ ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ച് പറന്തെ.
തൊപ്പെ നേരത്തുക്കൊള്ളെ ചുറിയെ ചുറിയെ കറുമങ്കാട് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളതും ചരിയാനതുമാനെ മകിമെ എങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് എങ്കളെ നടത്തികിട്ടേയിരുക്കിനെ; ഇം കറുമങ്കാടക്കാട്ടി വലിയതുതാൻ മകിമെ.
നിങ്കെ നിങ്കകാലെ എതിരികനാലെ അരണ്ടോവാനില്ലെ; എപ്പണും ഉറപ്പാ ഇരിൻ; നിങ്കെ ഇകനെ ചെയ്യിനവോളെ തെയ്വം അവറളെ നാശമാക്കുമൊണ്ണും നിങ്കളെ കാപ്പാത്തുമൊണ്ണും നിങ്കെ അവറാത്തുക്ക് ഒരു തെളിവെ കൊടുക്കും; ഇതെ തെയ്വം നടത്തും.
നങ്കെ കറുമമടേനതൊണ്ണാ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തും. നങ്കെ അവനെ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയേ അവനും നങ്കളെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും.
അന്തിയോക്കിയാവിലും ഇക്കോനിയാവിലും ലുശ്ത്തിറാവിലും വച്ച് അങ്കിളവേരാ എന്നയിട്ട് ചെയ്യെ ചിക്കയെല്ലാം നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? ഒണ്ണാ ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ കറുമത്തിലിരുന്തെല്ലാം കരുത്താവ് എനക്ക് വുടുതലെ തന്തെ.
ചോതനെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ; ഇം ചോതനകാട്ടിൽ അകപ്പട്ട് പോകാതെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പായ് നിക്കിനവനുക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരെ ബൊകുമാനമായ് കൊടുക്കും. അം ഉശിരെ തെയ്വം ഉടയാളെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതാൻ.
കറുമമടഞ്ചവേരാളെ നങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ ചൊല്ലി പെരുമപ്പടുത്തിനതാനേ? ഈയോവെചൊല്ലി നങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനതാൻ? അവനുക്ക് വന്തെ കറുമമെല്ലാം തളന്ത് പോകാതെ ഏത്തെടുത്തെ. കടശീൽ കരുത്താവു അവനുക്ക് ചെയ്യെ നൽമയാം നങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനതാനേ. നങ്കെ കരുത്താവു ചരിയാനെ ആത്തിരമൊള്ളാളും മനശിരക്കമൊള്ളാളും താൻ.
കുറുപ്പുനാത്തെ ഉരുമനുക്ക് വേണ്ടിളാളും ഉടയാ തമ്പിയെ കൊണ്ണാളും താൻ കയീൻ. നങ്കളും അവനവോലെ ആവാനില്ലെ. അവൻ എന്തുക്ക് ഉടയാ തമ്പിയെ കൊണ്ണെ? കയീൻ ചെയ്യത് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നിച്ചം നാത്തതും ഉടപ്പുറവി ചെയ്യത് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതി ഒളളതുനാലേം താൻ തമ്പിയെ കൊണ്ണത്.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.