1 മാനടവൻകാടെ കണ്ടതും ഏശു മീത്തിലെ മലേൽ ഓറിയിരുന്തെ. ശിശിയരുകാടും അവൻകാക്ക് വന്തെ.
കനേം മാനടവൻകാട് അവൻകാൽ വന്തടയാങ്കാട്ടീലേം അവൻ വള്ളത്തിൽ ഓറിയിരുന്തെ; മാനടവൻകാട് ബൂറാ കരേകത്തിലും നുണ്ണെ.
ഏശു അങ്ക് നുൺ പുറപ്പെട്ട് കെലീലാ തേക്കമരികെ പോയ് ഒരു മലേലോറി അങ്ക് ഇരുന്തെ.
കെലീലാവിൽ നുണ്ണും തെക്കപ്പൊലി, എരുശലേം, എകൂതിയാ, ഓർത്താനുക്ക് അക്കറോടു നുണ്ണുമൊള്ളെ ആൾകന്നെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അന്നേരം അവൻ അവറാത്തുക്ക് പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
അതോഞ്ച് ഏശു ഒരു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയ് ഉടയാക്ക് പിരിയമൊള്ളവേരാളെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചെ; അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്കു വന്തെ.
പിന്നെ അവറെ കൂരേക്ക് പോയവോളെ മാനടവൻ അവൻകാക്കു വന്തനാലെ തീൻ തണ്ണീ കുടിപ്പകൂടി നേരം കിടയാപ്പോയെ.
ഏശു പിന്നേം കെലീലേലെ തേക്കമരികിൽ വച്ച് മനിശെ മാനടവനെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ. അന്നേരം മാനടവൻകാട് ബൂറാ കരേകത്തിലും നുണ്ണെ; അവൻ ഒരു വള്ളത്തിൽ ഓറിയിരുന്ത് മാനടവൻകാൽ കുരവുട്ടെ.
അക്കാലത്തിൽ ഒരുനാ വായാതുവച്ചൂട്ടി ഏശു ഒരു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ. അൻ റാവ് വുടീനതുവരേക്ക് തെയ്വത്തുകാൽ വായാതിയിരുന്തെ.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാടും മത്തും മലേൽ നുൺ ഉറങ്കി തളമാനെ ഇടത്തിൽ വന്തു നുണ്ണെ; അവറെ കൂട്ടത്തിൽ എകൂതിയാ, എരുശലേം കടൽ കരേൽ ഒള്ളെ പട്ടണങ്കാടാനെ ശോര് ശീതോൻ ഒണ്ണാൻ നുണ്ണും വലിയെ ഒരു ആൾ കൂട്ടമും ഒണ്ടായെ.
പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരെ നോയ്ക്കി ചൊല്ലിയത്, “അപ്പുറാണികയാനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ എന്തൊണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കാക്കൊള്ളത്.
ഇം കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലി എട്ട് നാളോഞ്ച് ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം ഉടയാ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടിയെടുത്ത് വായാതുകേക്ക് മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
ആളുകെ അവനെ പുടിച്ച് രാശാവാക്കേക്ക് തണ്ടമാനമെ ഇടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും ഏശു തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.